 |
| via http://aktines.blogspot.gr/2014/03/1821_5676.html#more |
Καλή σας μέρα! Μια ακόμα εθνική επέτειος έφτασε εν μέσω δυσκολιών, απωλειών και εθνικών προβληματισμών! Αφήνουμε όμως στην άκρη τους προβληματισμούς και σήμερα χαιρόμαστε την όμορφη μέρα!!
Αλλά επειδή εκτός από εθνική γιορτή είναι και θρησκευτική... θα ήθελα να ευχηθώ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ κι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ σε Ευαγγελίες και Ευάγγελους!!
Σήμερα δεν έχει, φυσικά, συνταγούλα αλλά μια πληροφορία σχετικά με την απορία που μου ήρθε στο νου εχθές... Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί και πώς καθιερώθηκε να τρώμε μπακαλιάρο την μέρα αυτή; Ας δούμε...
Οι Βίκινγκς ήταν αυτοί που είχαν αδυναμία στον μπακαλιάρο που κατείχε σημαντική θέση στο εδεσματολόγιό τους ενώ για να τον συντηρήσουν τον αποξήραναν στον παγωμένο αέρα. Μετέπειτα, οι Βάσκοι ήταν αυτοί που τον πρωτοέκαναν παστό για να τον συντηρήσουν όταν ανακάλυψαν τους πλούσιους ψαρότοπους στις ακτές της Νέας Γης και του Λαμπραντόρ, στα ΒΑ του Κεμπέκ. Αποσπώντας το μονοπώλιο από τους Βόρειους λαούς άρχισαν να τον εμπορεύονται ονομάζοντάς τον "ψάρι του βουνού" και τον έφεραν στην Μεσόγειο. Μετά απ' αυτό το εμπόριο του μπακαλιάρου πήρε μεγάλες διαστάσεις κι αποτέλεσε σημαντική πηγή εσόδων με αποτέλεσμα η αλιεία του να γίνει και αιτία διενέξεων μεταξύ χωρών με πιο πρόσφατη αυτή του 1973 ανάμεσα στην Αγγλία και την Ισλανδία!
Ο μπακαλιάρος είναι ένα φτηνό ψάρι αλλά πολύ καλή πηγή φωσφόρου, μαγνησίου, βιταμινών Α, Ε, D και Ω3 λιπαρών ενώ ταυτόχρονα είναι πολύ φτωχό σε λιπαρά.
Αποτελεί νόστιμη και οικονομική λύση γι αυτό και οι Κρητικοί τον ονομάζουν "φτωχογιάννη". Πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα τον 15ο αιώνα. Η ιστορία του εμπορίου μας αποκαλύπτει ότι οι Άγγλοι έστελναν τον μπακαλιάρο στα λιμάνια της Πελοποννήσου και τον αντάλλασσαν με σταφίδες...έτσι οι πρώτες εισαγωγές μπακαλιάρου χρονολογούνται γύρω στον 17ο αιώνα... ίσως γι αυτό σε κάποια μέρη όπως η Κορινθία ή η Αχαϊα, που υπήρχε μεγάλη παραγωγή σταφίδας, υπάρχει κι ένα πλήθος διαφορετικών συνταγών για το συγκεκριμένο ψάρι. Στα χρόνια όπου τα ψυγεία δεν υπήρχαν, ο παστός μπακαλιάρος έφτανε στα μικρά μπακάλικα των χωρικών που δεν ζούσαν σε παραθαλάσσια χωριά κι έτσι μπορούσαν να τον απολαύσουν όποτε ήθελαν χωρίς να φοβούνται ότι θα έχει αλλοιωθεί!
Ταυτόχρονα στην περίοδο της Σαρακοστής που είναι και η περίοδος της νηστείας μέχρι το Πάσχα, η εκκλησία επέτρεψε στους πιστούς να καταναλώνουν ψάρι... δύο μέρες. Η μία είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου - 25η Μαρτίου και η άλλη η Κυριακή των Βαϊων. Έτσι καταλήξαμε στην καθιέρωση του μπακαλιάρου σαν παραδοσιακό έδεσμα της σημερινής μέρας.
Όσο για την σκορδαλιά αυτή μάλλον το συνοδεύει γιατί από την εποχή των Φαραώ ακόμα το σκόρδο θεωρείται φάρμακο της φύσης και ο συνδυασμός του μπακαλιάρου με τη σκορδαλιά δεν είναι απλά νόστιμος αλλά και υγιεινός παρά το ...άρωμα που ...αφήνει!! :)
Καλά να περάσετε σήμερα, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όσους γιορτάζουν και του χρόνου με υγεία αλλά και καλύτερες μέρες! :)
