Η απίστευτη νοστιμιά της καρπουζόφλουδας
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!
Αύγουστος, το καρπούζι στα καλύτερά του κι εγώ αβάσταχτα ερωτευμένη μαζί του (ευτυχώς όχι μόνον με το καρπούζι ... να το επισημάνω για να μην διαμαρτυρηθεί κάποιος ...και δικαιολογημένα εδώ που τα λέμε χαχαχα!!).
Το ίδιο γινόταν και με το γλυκό καρπούζι! Άλλοτε πιο καλό, άλλοτε λιγότερο καλό αλλά πάντα το δοκίμαζα! -:) Όταν το έφτιαχνε όμως η γιαγιά... μοσχοβολούσε βανίλια, αμπαρόριζα και μερικές φορές κανέλα! Ήξερε "το βιος" της... όπως έλεγε... δεν έτρωγα τίποτε (ή σχεδόν) που να μην έχει έντονο άρωμα... να μην μοσχοβολάει δηλαδή (εδώ που τα λέμε... ακόμη το έχω το κουσούρι!)!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!
Αύγουστος, το καρπούζι στα καλύτερά του κι εγώ αβάσταχτα ερωτευμένη μαζί του (ευτυχώς όχι μόνον με το καρπούζι ... να το επισημάνω για να μην διαμαρτυρηθεί κάποιος ...και δικαιολογημένα εδώ που τα λέμε χαχαχα!!).
Είναι η εποχή που ποτέ από το τραπέζι δεν λείπει ο κατακόκκινος, γλυκός θησαυρός! Πάντα σαν φρούτο, πότε πότε σαν φρουτοποτό, άλλοτε σαν γρανίτα και τώρα σαν βανιλάτο γλυκό του κουταλιού παρέα με μερικά αμυγδαλάκια και μάλιστα η φλούδα του γιατί η δροσερή του καρδιά έγινε μια πεντανόστιμη μαρμελάδα (θα "σκάσει μύτη" κι αυτή)!
Το γλυκό του κουταλιού καρπούζι το γευόμουν από μικρή! Υπάρχει στη γευστική μου μνήμη καλά χαραγμένο αν και όχι πάντα τυλιγμένο με άρωμα και νοστιμιά! Οι περισσότεροι συγγενείς έφτιαχναν γλυκό καρπούζι και μάλιστα "τριφτό" σαν το κυδώνι δηλαδή! Άλλοι όμως έβαζαν βανίλια, άλλοι αμπαρόριζα, άλλοι κανέλα και υπήρχαν κι αυτοί που είτε έβαζαν ελάχιστο "άρωμα" είτε καθόλου και τότε... τότε, μου μύριζε!!! Μου μύριζε άσχημα αλλά ήταν κι αυτό μέρος του παιχνιδιού ή μάλλον του διαγωνισμού γευσιγνωσίας του συγκεκριμένου γλυκού.
Εκείνη την εποχή οι επισκέψεις μεταξύ συγγενών ήταν όχι απλώς ένα συνηθισμένο γεγονός αλλά ένα επιβεβλημένο γεγονός. Ένας καθιερωμένος τρόπος ένδειξης ενδιαφέροντος και αγάπης αλλά κι ο πιο συνηθισμένος τρόπος εορτασμού των ονομαστικών γιορτών. Θυμάμαι ακόμη, σαλόνια γεμάτα κόσμο που συζητά, γελά, διαφωνεί αλλά σε χαμηλούς τόνους πάντα, σχολιάζει. Εμείς τα παιδιά να τρέχουμε από το ένα δωμάτιο στο άλλο και να μαζευόμαστε συνήθως σε κάποια ευρύχωρη κουζίνα όπου μας σέρβιραν διάφορα καλούδια! Ανάμεσα σ'αυτά το γλυκά, αυτό του κουταλιού ήταν απαραίτητο... δεν θυμάμαι πάστες ή σοκολάτα (πέρα από τα κεράσματα σε ασημί, χρυσό ή ροζ χαρτάκι! Θυμάμαι όμως ρεβανί, καρυδόπιτες, μπακλαβάδες και άλλα αυτού του τύπου. Το γλυκό του κουταλιού όμως ήταν πάντα παρών. Κι έτσι δοκίμαζες... αναγκαστικά!! Έτσι έκανα πάρα πολλά χρόνια να φτιάξω γλυκό κεράσι (πόσο χάλια ήταν αυτό που δοκίμαζα κάθε χρόνο από μια αγαπημένη, κατά τα άλλα, συγγενή)!! -:)
Το ίδιο γινόταν και με το γλυκό καρπούζι! Άλλοτε πιο καλό, άλλοτε λιγότερο καλό αλλά πάντα το δοκίμαζα! -:) Όταν το έφτιαχνε όμως η γιαγιά... μοσχοβολούσε βανίλια, αμπαρόριζα και μερικές φορές κανέλα! Ήξερε "το βιος" της... όπως έλεγε... δεν έτρωγα τίποτε (ή σχεδόν) που να μην έχει έντονο άρωμα... να μην μοσχοβολάει δηλαδή (εδώ που τα λέμε... ακόμη το έχω το κουσούρι!)!
Γλυκό κουταλιού καρπούζι τριφτό ή αλλιώς... το διάφανο γλυκό!
Περιγραφή: Το κλασσικό γλυκό καρπούζι που εδώ και χρόνια έφτιαχναν οι μαμάδες μας, διάφανο, τραγανό και αρωματικό!
Ποσότητα: 3-4 βάζα των 500 γρ.
ΥΛΙΚΑ
- 1 κιλό από το άσπρο μέρος της φλούδας του καρπουζιού, τριμμένη σε χοντρό τρίφτη
- 950 γρ. ζάχαρη
- 1 λίτρο νερό
- 2 ή 3 φακελάκια ζαχαροβανίλια Vahiné ( σκόνη φυσικής βανίλιας)
- χυμό από 2 λεμόνια
- 20-25 αμυγδαλάκια χωρίς τη φλούδα τους
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ:
- Καθαρίζουμε το πράσινο μέρος της φλούδας και το κόκκινο του καρπουζιού και αφήνουμε μόνον το άσπρο μέρος.
- Το τρίβουμε στον χοντρό τρίφτη ή το κόβουμε σε λωρίδες μικρές με ένα ψαλίδι κουζίνας.
- Το βάζουμε με νερό σε κατσαρόλα και το βράζουμε σε σιγανή φωτιά για 7-8 λεπτά ή μέχρι να γίνει πιο ανοιχτόχρωμο (όχι να γίνει διαφανές).
- Το στραγγίζουμε και το βάζουμε σε ταψάκι.
- Το αφήνουμε στον ήλιο σκεπασμένο με τούλι για 2 ώρες.
- Βάζουμε το νερό με τη ζάχαρη σε μια κατσαρόλα και αφήνουμε να βράσει το σιρόπι για 10 λεπτά.
- Προσθέτουμε το χυμό από το ένα λεμόνι και τα τριμένο καρπούζι.
- Αφήνουμε το γλυκό να βράσει σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά μέχρι να δούμε ότι το σιρόπι έχει δέσει.
- Προσθέτουμε το χυμό του άλλου λεμονιού, τα αμύγδαλα και τα φακελάκια ζαχαροβανίλιας και αφήνουμε το γλυκό να βράσει για άλλα 7-8 λεπτά.
- Ελέγχουμε το "δέσιμο" του γλυκού, παίρνοντας λίγο από το σιρόπι και στάζοντας σταγόνες σε ένα κρύο πιατάκι ή βάζουμε το σιρόπι σε ένα πιατάκι και το αφήνουμε για λίγο να κρυώσει.
- Εάν το σιρόπι έχει δέσει, αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και γεμίζουμε ζεστά, αποστειρωμένα βάζα που τα τοποθετούμε ανάποδα επάνω σε πετσέτα μέχρι να κρυώσουν.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Το γλυκό αυτό μοσχοβολάει βανίλια κυρίως γιατί η φλούδα του καρπουζιού δεν έχει ιδιαίτερα έντονο άρωμα.
