"Le temps des cerises" ή αλλιώς "η εποχή των κερασιών", ένα τραγούδι με στίχους που γράφτηκαν το 1866, ένα σύγχρονο βιβλίο του Νικολά Μπαρό που αγαπήθηκε αλλά και μερικά γαλλικά και βελγικά εστιατόρια τίμησαν αυτό το αγαπημένο φρούτο που όλες μα όλες οι γιαγιάδες στη χώρα μας τιμούσαν κάνοντάς το γλυκό του κουταλιού και όχι μόνον.
To κεράσι δεν ήταν από τα αγαπημένα μου γλυκά κουταλιού, αν και, θυμάμαι, υπήρχε πάντα σ' εκείνον τον αγαπημένο και πολύτιμο μπουφέ της γιαγιάς. Γιατί πολύτιμο; Πάντως όχι γιατί ήταν πανάκριβος αλλά γιατί πάντα μέσα υπήρχαν κάθε λογής γλυκά κουταλιού. Εξάλλου, αυτό ήταν το κέρασμα της εποχής. Άνοιγες τον μπουφέ κι έβλεπες παραταγμένα όλα, σχεδόν, τα φρούτα σε γλυκά κουταλιού. Ωστόσο, εμένα δεν μου άρεσε κυρίως επειδή ήταν φτιαγμένο με ασβέστη για να μην συρρικνώνεται το κεράσι και γιατί δεν ξέρω πως γινόταν κατακόκκινο και πολύ τραγανό.
Περνώντας τα χρόνια έφτιαχνα κι εγώ, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση σχεδόν όλα τα γλυκά κουταλιού εκτός από κεράσι. Αλλά η διαδικασία με τον ασβέστη που ήταν συνηθισμένη για συγκεκριμένα γλυκά δεν μου άρεσε. Το αποτέλεσμα; Τα απέφευγα παρά το γεγονός ότι μπορεί τώρα πια να υπάρχουν του κόσμου τα γλυκά, οι πάστες, τα σιροπιαστά που χρησιμοποιούμε για κέρασμα αλλά η ελληνική παράδοση είναι τα γλυκά κουταλιού. Και κάποια στιγμή, αρχίζοντας από το γλυκό καρπούζι (ΕΔΩ & ΕΔΩ) ανακάλυψα ότι αν το φρούτο μείνει σε νερό με λεμόνι στον ήλιο για 1-2 ώρες το τελικό αποτέλεσμα είναι περίπου το ίδιο.
Αυτό ήταν το σημείο κλειδί για να φτιάξω το δικό μου κεράσι γλυκό. Διάβασα ότι τα καλύτερα κεράσια για γλυκό είναι τα πετροκέρασα. Τα δικά μου δεν ήταν πετροκέρασα και ακόμα, το γλυκό μου δεν έγινε ανοιχτόχρωμο μια και τα κεράσια που αγόρασα ήταν σκούρα ωστόσο έγινε ολόγλυκο και πεντανόστιμο. Οι μικρές μας ξετρελλάθηκαν κι αυτό για μένα ήταν η καλύτερη επιβεβαίωση. Εξάλλου, υπάρχει καλύτερο γλυκό κουταλιού από το σπιτικό και αγνό;
Παραδοσιακό γλυκό κουταλιού κεράσι
Περιγραφή : Σπιτικό γλυκό κουταλιού κεράσι
Μερίδες : 2 βάζα
ΥΛΙΚΑ
- 1 κιλό κεράσια, χωρίς κουκούτσια
- 900 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική
- 2 κ.σ. μέλι
- Χυμό από 3 μεσαία λεμόνια (αντί για ασβέστη)
- Χυμό από 1/2 λεμόνι (για το γλυκό)
- 1 αστεροειδή γλυκάνισο
- 1 φακελάκι ζαχαροβανίλια
- 100 ml νερό
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
- Πλένουμε καλά τα κεράσια, αφαιρούμε τα κοτσάνια και τα βάζουμε σε ένα μπολ που το γεμίζουμε με νερό και το χυμό (και τις φλούδες) από τα λεμόνια.
- Τα αφήνουμε έτσι για 2 ώρες.
- Ύστερα, τα πλένουμε και πάλι και αφού βάλουμε γάντια (γιατί ο χυμός τους βάφει το δέρμα) αφαιρούμε τα κουκούτσια, πάνω από την κατσαρόλα που θα φτιάξουμε το γλυκό για να μην χάσουμε τους χυμούς τους, με το ειδικό εργαλείο.
- Τα βάζουμε στην κατσαρόλα και προσθέτουμε τη ζάχαρη και το μέλι ή βάζουμε κεράσια και ζάχαρη-μέλι σε στρώσεις.
- Κλείνουμε την κατσαρόλα με το καπάκι και την αφήνουμε για 5-6 ώρες ή μια νύχτα στο ψυγείο για να βγάλουν τα κεράσια τους χυμούς τους.
- Ύστερα, προσθέτουμε τα 100 ml νερό και βάζουμε το γλυκό να πάρει μια βράση σε δυνατή φωτιά μέχρι να αφρίσει στην επιφάνεια.
- Με τρυπητή κουτάλα, αφαιρούμε τον αφρό και χαμηλώνουμε τη φωτιά για να σιγοβράσουμε το γλυκό για 10-15 λεπτά.
- Κατεβάζουμε από την εστία, καλύπτουμε την κατσαρόλα με μια πετσέτα κουζίνας και αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει τελείως.
- Την επόμενη μέρα, προσθέτουμε τον αστεροειδή γλυκάνισο και σιγοβράζουμε ξανά το γλυκό, για άλλα 10-15 λεπτά (ή μέχρι να δούμε ότι το σιρόπι έχει "δέσει").
- 5 λεπτά πριν το αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε το χυμό από το μισό λεμόνι και την ζαχαροβανίλια.
- Ανακινούμε λίγο την κατσαρόλα ώστε να το ανακατέψουμε χωρίς να χρησιμοποιήσουμε κουτάλα και να απορροφήσουν τα κεράσια σιρόπι.
- Αποσύρουμε από την εστία και μοιράζουμε το ζεστό γλυκό σε αποστειρωμένα βάζα.
- Κλείνουμε το καπάκι και τοποθετούμε ανάποδα σε μια πετσέτα μέχρι να κρυώσει τελείως το γλυκό.
Τί πρέπει να προσέξω;
- Τα κεράσια πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο τραγανά γιατί από αυτό εξαρτάται και το πόσα λεπτά θα είναι το πρώτο βράσιμο και το πόσο τραγανά θα γίνουν.
- Τα πετροκέρασα είναι ιδανικά τα καλύτερα για να κάνουμε κεράσι γλυκό.
- Χρησιμοποιούμε μέλι ανθέων ή θυμαρίσιο γιατί το μέλι κωνοφόρων έχει πιο έντονη γεύση.
- Σκεπάζουμε την κατσαρόλα με το ζεστό γλυκό με πετσέτα που απορροφά τους υδρατμούς και όχι με καπάκι.
- Το σιρόπι του γλυκού δεν πρέπει να είναι αραιό γιατί θα μουχλιάσει σύντομα αλλά ούτε και πολύ πηχτό γιατί τότε θα ζαχαρώσει.
- Για να δούμε εάν το γλυκό έδεσε σωστά βάζουμε ένα πιατάκι στο ψυγείο και στο κρύο πιατάκι ρίχνουμε μια σταγόνα. Εάν η σταγόνα κρατήσει το σχήμα της τότε σημαίνει ότι το σιρόπι έχει δέσει σωστά.
- Εάν οποιοδήποτε γλυκό κουταλιού ζαχαρώσει, το αδειάζουμε από το βάζο του σε κατσαρόλα, προσθέτουμε πολύ λίγο νερό (ανάλογα με την ποσότητά του) και το χυμό από μισό λεμόνι και το ξαναβράζουμε ώστε να δέσει σωστά.
- Εάν δούμε ότι στην επιφάνεια του γλυκού υπάρχει μούχλα, αφαιρούμε τελείως τη μούχλα και ακολουθούμε την παραπάνω διαδικασία βρασμού.
