Ένα φρούτο που μπορεί να μπει σε διάφορα γλυκά από πίτες και κέικ μέχρι κρέμες και πάστες. Ωστόσο, το γλυκό του κουταλιού είναι το πιο αγαπημένο και παραδοσιακό στη χώρα μας από την εποχή που οι γιαγιάδες μας το συνόδευαν με ένα απλό καφεδάκι με πηχτό καϊμάκι ή μήπως και ...όχι!
Ξυπνούσα το πρωί με το άρωμα του ελληνικού καφέ να γαργαλάει τις αισθήσεις και καθώς κατέβαινα τη σκάλα η εικόνα του παππού και της γιαγιάς καθισμένοι στις δύο πλευρές του τραπεζιού στην κουζίνα, με το καφεδάκι και το γλυκό του κουταλιού μπροστά τους μ' αγκάλιαζε τόσο τρυφερά!
Ναι, λατρεύω όλα τα γλυκά του κουταλιού ...αχ... όχι, ξέχασα... μόνον το νεραντζάκι ακόμα δεν μπόρεσα να κάνω φίλο μου!!
Σήμερα, λοιπόν, θα ξεκινήσουμε τη μέρα μας γλυκά! Με ένα μπορντώ λαχταριστό δαμασκηνάκι που θα σας κεράσω μαζί με το πρωινό, Δευτεριάτικο καφεδάκι.
Ένα δαμασκηνάκι που έγινε με τον παλιό, κλασσικό και, ίσως, παλιομοδίτικο πια αλλά πάντα αλάνθαστο τρόπο της γιαγιάς ...βράσιμο και δέσιμο σε δύο μέρες, γιατί τα φρούτα πολλές φορές βγάζουν υγρά ...συνήθιζε να λέει η δική μου γιαγιά! Το γλυκό του κουταλιού θέλει καλό δέσιμο... για να μην ζαχαρώσει αλλά ούτε και να μουχλιάσει! Και κρατούσε τα γλυκά του κουταλιού σφαλισμένα σε γυάλινα βάζα για ένα και για δύο χρόνια!
Στο δικό μου δαμάσκηνο, βανίλια δεν έβαλα, η κανέλα, που τόσο λατρεύω, του δίνει μια σπιρτόζικη νότα και το δαμάσκηνο κρατά ζωντανή τη γεύση του. Από τα σκουροκόκκινα γλυκά που λατρεύω μαζί με το βύσσινο αν και ...υπάρχει και το πράουστο, εκείνο το κατακίτρινο δαμάσκηνο που γίνεται εξίσου υπέροχο αλλά με άλλο γευστικό και χρωματικό αποτέλεσμα... πιο ήπιο, με λιγότερο ...πάθος!
Μικρά, σχετικά, δαμασκηνάκια βρέθηκαν μπροστά μου και με έκαναν να σκεφτώ πόσο μου αρέσει αυτό το γλυκό σε κάθε εκδοχή του! Από ένα απλό συνοδευτικό για το ελληνικό καφεδάκι, μετατρέπεται σε νηστίσιμο, κομψό κέρασμα αλλά και σε ένα μαγικό συμπλήρωμα για μια γλυκομπουκιά χωρίς ιδιαίτερες θερμίδες όταν το απιθώσουμε επάνω σε λίγο τυρί κότατζ που βρίσκεται με τη σειρά του καθισμένο σε λίγο κουλούρι ή σε ένα digestive μπισκότο. ΘΕΪΚΗ ΓΕΥΣΗ!!!!
- Μερίδες : όσες και τα μισά δαμάσκηνα (ανάλογα με το μέγεθός τους)
- Προετοιμασία: 10 λεπτά
- Αναμονή: 2 νύχτες
- Βράσιμο: 25 λεπτά + 15 λεπτά
1 κιλό δαμάσκηνα, σφιχτά αλλά όχι άγουρα
850 γρ. ζάχαρη
400 ml νερό
1 μικρό ξυλάκι κανέλας
150 ml μαυροδάφνη (προαιρετικά)
Χυμό από 1/2 λεμόνι
Πλένουμε καλά τα δαμάσκηνα.
Τα κόβουμε στη μέση και αφαιρούμε το κουκούτσι.
Βάζουμε τα δαμάσκηνα σε μια κατσαρόλα και προσθέτουμε την ζάχαρη, το νερό, και τη μαυροδάφνη.
Τα αφήνουμε μια νύχτα για να βγάλουν τα υγρά τους.
Την επόμενη μέρα, τα βάζουμε να βράσουν σε μέτρια προς δυνατή φωτιά για 20-25 λεπτά και φροντίζουμε να ξαφρίσουμε, εάν χρειάζεται.
Αφήνουμε το γλυκό για άλλες 12 ώρες ή και παραπάνω και μετά το βράζουμε για άλλη μια φορά για 10 - 15 λεπτά περίπου, σε μέτρια φωτιά.
Δοκιμάζουμε το σιρόπι αν έχει δέσει σωστά, ρίχνοντας μια κουταλιά σε ένα κρύο πιάτο και βλέπουμε αν το σιρόπι χωρίζεται σε δύο μέρη που δεν ξαναενώνονται.
Βάζουμε το γλυκό γλυκό σε ζεστά, αποστειρωμένα βάζα, κλείνουμε σφιχτά το καπάκι και τα αφήνουμε επάνω σε μια πετσέτα γυρισμένα ανάποδα μέχρι να κρυώσουν καλά.
Μόλις κρυώσουν δοκιμάζουμε αν μπορούμε να πιέσουμε το κέντρο του καπακιού για να βεβαιωθούμε ότι τα βάζα έκλεισαν αεροστεγώς και θα συντηρηθεί σωστά το γλυκό.
