Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Θυμάστε τους γλωσσοδέτες που μαθαίναμε όταν πηγαίναμε στο σχολείο; Μη μου πείτε ότι δεν θυμάστε το "σκουληκομυρμηγκότρυπα" ή το "μια πάπια μα τί πάπια, μια πάπια με παπιά" που έπρεπε να πούμε γρήγορα για να αποκτήσουμε την αντίστοιχη γλωσσική ικανότητα; Εεεε λοιπόν και ο δικός μου τίτλος εκεί ανήκει! χαχαχαχα
Πέρα όμως από τον γλωσσοδέτη τη σκέψη μου απασχόλησε αυτή την εβδομάδα μια πίτα που ανήκει στην οικογενειακή παράδοση αν και όχι ακριβώς με την ίδια γέμιση.
Πιστεύω ακράδαντα ότι η οικογένεια είναι η βάση της γευστικής εκπαίδευσης. Η κουζίνα και τα δρώμενα μέσα σ' αυτή, οι μοσχοβολιές, οι γεύσεις, η οικογένεια γύρω από το τραπέζι μπροστά σε οποιοδήποτε πιάτο (αυτό έχει την μικρότερη σημασία) έστω και το Σαββατοκύριακο είναι που κάνει τη διαφορά και χαρίζει έναν ποιοτικό χρόνο επικοινωνίας. Είναι η κουλτούρα που μας ξεχωρίζει ως λαό κι αυτή η κουλτούρα προχωρά και εξελίσσεται χωρίς ευτυχώς ακόμα να χαθεί εντελώς.
Η σημερινή πίτα ανήκει σ' αυτή την κατηγορία. Τα κρεμμύδια ήταν πάντα ένα προϊόν πολυχρησιμοποιημένο στην οικογένειά μας. Κρεμμύδι έβαζε η γιαγιά ακόμα και στα αυγά... καγιανάς με κρεμμύδι για να έχει τη γλύκα του, ομελέτα με φρέσκα κρεμμυδάκια, κρεμμύδι πάντα στον κιμά για τα μακαρόνια αλλά και κρεμμυδομακαρονάδα (θα έρθει κι αυτή η συνταγή) κι εκείνο το ιμάμ που ξεχείλιζε από κρεμμύδια να έχει τη δική του συχνή παρουσία στο οικογενειακό τραπέζι. Κάπου εκεί, ανάμεσα σε όλα αυτά μια ιδιαίτερη πίτα... τότε αλλιώς... τώρα έτσι... σε μια λίγο πιο σύγχρονη, δική μου εκδοχή αλλά πάντα με την ίδια βάση... τα κρεμμύδια και την ...ιδιαίτερη γλύκα τους.
Η κρεμμυδόπιτα αυτή, στη σύχρονη εκδοχή της βαφτίστηκε (νονές οι μικρές μας πιτσιρίκες που λατρεύουν τους γλωσσοδέτες) με ένα τέτοιο όνομα... κρεμμυδομανιταροζαμπονοτυρόπιτα κι απέκτησε κι άλλα υλικά... που την έκαναν πιο πολυεπίπεδη σαν γεύση, πιο σύνθετη αλλά εξίσου νόστιμη.
Η δεύτερη ιδιαιτερότητά της είναι στον χυλό που μουσκεύει το έτοιμο φύλλο και που του χαρίζει μια πολύ ιδιαίτερη υφή... την υφή του σπιτικού φύλλου. Αλείφοντας το επάνω φύλλο με τον χυλό, μετά το ψήσιμο αυτό αποκτά ένα ιδιαίτερο χρώμα και θρυμματίζεται εύκολα μια και γίνεται αυτό που λέω "αφρατοτραγανό"... μοναδικό!!! Αν, πάλι, θέλουμε ένα κανονικό φύλλο να καλύπτει αυτή την ιδιαίτερη γέμιση αλείφουμε το επάνω φύλλο απλά με ελαιόλαδο κι έτσι έχουμε ένα κανονικό φύλλο.
Τί λέτε;;; Θέλετε να δούμε τις λεπτομέρειες;;;
Πέρα όμως από τον γλωσσοδέτη τη σκέψη μου απασχόλησε αυτή την εβδομάδα μια πίτα που ανήκει στην οικογενειακή παράδοση αν και όχι ακριβώς με την ίδια γέμιση.
Πιστεύω ακράδαντα ότι η οικογένεια είναι η βάση της γευστικής εκπαίδευσης. Η κουζίνα και τα δρώμενα μέσα σ' αυτή, οι μοσχοβολιές, οι γεύσεις, η οικογένεια γύρω από το τραπέζι μπροστά σε οποιοδήποτε πιάτο (αυτό έχει την μικρότερη σημασία) έστω και το Σαββατοκύριακο είναι που κάνει τη διαφορά και χαρίζει έναν ποιοτικό χρόνο επικοινωνίας. Είναι η κουλτούρα που μας ξεχωρίζει ως λαό κι αυτή η κουλτούρα προχωρά και εξελίσσεται χωρίς ευτυχώς ακόμα να χαθεί εντελώς.
Η κρεμμυδόπιτα αυτή, στη σύχρονη εκδοχή της βαφτίστηκε (νονές οι μικρές μας πιτσιρίκες που λατρεύουν τους γλωσσοδέτες) με ένα τέτοιο όνομα... κρεμμυδομανιταροζαμπονοτυρόπιτα κι απέκτησε κι άλλα υλικά... που την έκαναν πιο πολυεπίπεδη σαν γεύση, πιο σύνθετη αλλά εξίσου νόστιμη.
Η δεύτερη ιδιαιτερότητά της είναι στον χυλό που μουσκεύει το έτοιμο φύλλο και που του χαρίζει μια πολύ ιδιαίτερη υφή... την υφή του σπιτικού φύλλου. Αλείφοντας το επάνω φύλλο με τον χυλό, μετά το ψήσιμο αυτό αποκτά ένα ιδιαίτερο χρώμα και θρυμματίζεται εύκολα μια και γίνεται αυτό που λέω "αφρατοτραγανό"... μοναδικό!!! Αν, πάλι, θέλουμε ένα κανονικό φύλλο να καλύπτει αυτή την ιδιαίτερη γέμιση αλείφουμε το επάνω φύλλο απλά με ελαιόλαδο κι έτσι έχουμε ένα κανονικό φύλλο.
Τί λέτε;;; Θέλετε να δούμε τις λεπτομέρειες;;;
1 πακέτο φύλλα κρούστας (14 φύλλα)
Για τη γέμιση
4 μεγάλα κρεμμύδια (700 γρ. καθαρό βάρος), κομμένα σε λεπτές φέτες
130 γρ. ρεγκάτο τριμμένο
100 γρ. καπνιστό χοιρινό σε καρεδάκια
450 γρ. μανιτάρια σε φέτες
2 αυγά
1/3 κ.γλ. μοσχοκάρυδο
Αλάτι & Πιπέρι
5 κ.σ. ελαιόλαδο
Λίγο μαυροκούκι
Για το άλειμμα των φύλλων
60 γρ. ελαιόλαδο
120 γρ. νερό βρύσης ή ανθρακούχο
3 κ.σ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Ετοιμάζουμε τη γέμιση
Σε μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι, βάζουμε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί.
Μόλις ζεσταθεί, ρίχνουμε μέσα τα κρεμμύδια* με τα μανιτάρια και τα αφήνουμε να σοταριστούν για 2-3 λεπτά.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Αφού κρυώσουν, προσθέτουμε το τριμμένο ρεγκάτο, το καπνιστό χοιρινό, τα αυγά, το μοσχοκάρυδο, αλάτι, πιπέρι και ανακατεύουμε καλά το μείγμα.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου στον αέρα.
Ετοιμάζουμε το μείγμα για τα φύλλα
Σε ένα μπολ, βάζουμε το ελαιόλαδο, το νερό και το αλεύρι και ανακατεύουμε καλά έτσι ώστε να έχουμε έναν ομογενοποιημένο αραιό χυλό.
Ετοιμάζουμε την πίτα
Τα φύλλα κρούστας συνήθως είναι από 12 έως 14.
Βάζουμε από κάτω τα μισά+1 και από πάνω τα υπόλοιπα.
Εάν δηλαδή έχουμε 12 φύλλα, βάζουμε από κάτω τα 7 και τα άλλα 5 από πάνω.
Αλείφουμε το ταψί με ελαιόλαδο και απλώνουμε το πρώτο φύλλο.
Το αλείφουμε με το χυλό που φτιάξαμε.
Απλώνουμε το δεύτερο φύλλο και το αλείφουμε και πάλι με το χυλό.
Συνεχίζουμε έτσι μέχρι να απλώσουμε και τα 7 φύλλα.
Στρώνουμε τη γέμιση και απλώνουμε επάνω της ένα φύλλο σουρωμένο έτσι ώστε να έχει αέρα από κάτω.
Το αλείφουμε με τον χυλό.
Συνεχίζουμε να απλώνουμε τα φύλλα το ένα μετά το άλλο, σουρωμένα ελαφρώς και να τα αλείφουμε με τον χυλό που έχουμε.
Το τελευταίο φύλλο το αλείφουμε με σκέτο ελαιόλαδο και το πασπαλίζουμε με μαυροκούκι.
Χαράζουμε τα κομμάτια της πίτας έτσι ώστε να μην τα κόψουμε μέχρι κάτω και την βάζουμε στο φούρνο για 50 λεπτά περίπου ή μέχρι να πάρει ένα ωραίο, ανοιχτό καστανό χρώμα η επιφάνειά της.
TIPS
* Εάν θέλουμε την κρεμμυδόπιτα πιο ελαφριά, βάζουμε πρώτα τα κρεμμύδια μέσα σε καυτό νερό και τα ζεματάμε για 2-3 λεπτά.
Ρίχνουμε το νερό και αφού τα αφήσουμε να στραγγίσουν καλά μέσα σε σουρωτήρι τα βάζουμε στο ζεστό ελαιόλαδο για να σοταριστούν.
