Καλή σας μέρα!!! Το καλοκαίρι είναι συνώνυμο με τη ξενοιασιά (που εμείς την χάσαμε φέτος), τα μπάνια αλλά και την παρέα, τα καλαμπούρια, τα γέλια, τα ανάλαφρα σχόλια! Το καλοκαίρι το θέλει το χάσιμο χρόνου... έτσι για να πεις ότι αφέθηκες, χαλάρωσες, γέμισες τις μπαταρίες σου! 'Εχω περάσει απίστευτα όμορφες στιγμές με παρέα και μάλιστα... με το απόλυτα ...τίποτε!! Μια τράπουλα, ένα επιτραπέζιο και ένα αναψυκτικό! Το καλύτερό μου ήταν το γνωστό Trivial Pursuit ...και μη φανταστείτε ότι ήταν το καλύτερό μου γιατί ήξερα πολλές απαντήσεις!! Κάθε άλλο!!! 'Επεφτα ηρωικά μαχόμενη πολύ συχνά αλλά όλη η διαδικασία έβγαζε πολύ γέλιο!!! Θυμάμαι, ένα καλοκαίρι, σχετικά πρόσφατα, αφού είχαμε παίξει για ώρες Trivial ξεκίνησε ένα άλλο αυτοσχέδιο "παιχνίδι, βάζοντας το δικό του λιθαράκι στη ατελείωτη διασκέδαση με... το κυνήγι της άχρηστης πληροφορίας!!! Ξεκίνησε ρωτώντας μας σε ποιόν αγγλικό αριθμό συναντάμε για πρώτη φορά το γράμμα Α (στο one thousand είναι η απάντηση... για να μην ψάχνετε τώρα!!) και συνέχισαν οι υπόλοιποι με ό,τι ήξεραν!!! Ήταν εντυπωσιακό!! Πόσες άχρηστες πληροφορίες γνωρίζει ο άνθρωπος!! Άχρηστες κι όμως τόσο διασκεδαστικές ή περίεργες! Άχρηστες πληροφορίες, λοιπόν, κάθε φορά που η συζήτηση μπλοκάρει, κάθε φορά που δεν έχουμε τί να πούμε και με τί να γελάσουμε με την παρέα, κάθε φορά που θέλουμε να πούμε κάτι... ανώδυνο και αδιάφορο! Μια άχρηστη πληροφορία είναι πάντα ...χρήσιμη!!!!
Καλοκαίρι λοιπόν, παρέα, γέλιο και κουβεντούλα αλλά κάπου εκεί δίπλα δεν θέλουμε κάτι δροσιστικό και ανάλαφρο; Μα κοκτέηλ θα είναι, μα φρούτο θα είναι, μα ένα ...γλυκάκι θα είναι... απαραίτητο το βρίσκω (φαντάζομαι θα συμφωνείτε κι εσείς!). Και κάπου εδώ έρχεται και ...ταιριάζει (κάτι σαν κομμάτι ενός παζλ) ο ...ανανάς ο εύκομος! Ναι, όπως ακριβώς το διαβάσατε... ο εύ-κο-μος και πολύ εξωτικός αλλά ουδόλως παραδοσιακός στη χώρα μας! Τί να γίνει όμως;;; Έφτασε εδώ και ...έμεινε... ως ανανάς ο ήμερος, βεβαίως, βεβαίως!! Και πάμε τώρα στις άχρηστες πληροφορίες της ημέρας (που όμως χαρίζουν γνώση και ποτέ δεν ξέρετε πότε θα χρειαστεί να τις σερβίρετε εν μέσω παρέας και trivial pursuit του οποίου η μόδα ψιλοπέρασε αλλά δεν πειράζει!!!).
Η λέξη "ανανάς" καταγράφηκε για πρώτη φορά στα αγγλικά το 1398 για να περιγράψουν αυτό που σήμερα ονομάζουμε "κουκουνάρια". Ο Χριστόφορος Κολόμβος όταν αντίκρισε το "ανανόδεντρο" το ονόμασε "Πεύκο των Ινδιάνων" και το έφερε στην Ευρώπη. Ως τροπικό φρούτο πρωτοανακαλύφθηκε από Ευρωπαίους στην Νότια Αμερική, το 1664 και ονομάστηκε έτσι γιατί έμοιαζε με κουκουνάρι. Στην Ευρώπη πρωτοκαλλιεργήθηκε με επιτυχία το 1658 στην Ολλανδία. Στην Αγγλία χρησιμοποιούσαν μια τεράστια σόμπα για να αναπτυχθούν τα ανανόδεντρα στο Τσέλσι το 1728 και στην Γαλλία το 1733 στον κήπο (ποιόν άλλο;;) των Βερσαλιών.Ο ανανάς πλέον μπήκε σε όλες (σχεδόν) τις κουζίνες και όπως λέγεται, παρά το ελαφρώς υψηλό ποσοστό σακχάρων που περιέχει, είναι ένα πολύ θρεπτικό αλλά και δροσιστικό φρούτο... πολύ καλό για την παραπάνω παρεοκατάσταση που σας περιέγραψα... δεν συμφωνείτε;
- 160 γρ. πολτοποιημένο ανανά
- 200 γρ. ζάχαρη
- 4 αυγά μεγάλου μεγέθους (L)
- 80 γρ. τριμμένο ινδοκάρυδο + 2 κ.σ. για την επιφάνεια (πριν το ψήσιμο)
- 140 γρ. καλαμποκάλευρο*
- 1/3 κ.γλ. σόδα φαγητού (σκόνη)
- 320 ml γάλα με λίγα λιπαρά
- 1/2 κ.γλ. απόσταγμα βανίλιας (ή 1 βανιλίνη)
- 2 κ.σ. ελαιόλαδο ελαφρύ για την ταρτιέρα
- Τριμμένο ινδοκάρυδο
- Παγωτό βανίλια ή ινδοκάρυδο (συνταγή ΕΔΩ)
- Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.
- Βάζουμε σε ένα μπολ, τα αυγά με τη ζάχαρη και τα χτυπάμε για λίγο με μίξερ χειρός, μέχρι να αφρίσουν.
- Προσθέτουμε τον πολτοποιημένο ανανά, το ινδοκάρυδο, τη σόδα φαγητού, το γάλα, τη βανίλια και ανακατεύουμε καλά.
- Έπειτα, προσθέτουμε το αλεύρι χτυπώντας με το μίξερ χειρός μέχρι να έχουμε ένα ομογενοποιημένο, σχετικά αραιό μείγμα.
- Αλείφουμε με ελαιόλαδο μια ταρτιέρα και αδειάζουμε μέσα το μείγμα.
- Ψήνουμε για 20-25 λεπτά ή μέχρι να ψηθεί η ανανόπιτα και να πάρει ένα χρυσόξανθο χρώμα η επιφάνειά της.
- Αφήνουμε να κρυώσει λίγο και μετά κόβουμε σε κομμάτια.
- Ιδανικά, σερβίρουμε με παγωτό βανίλια ή ινδοκάρυδο!
TIPS
* Επιλέγουμε εμείς την τελική υφή της πίτας βάζοντας το αντίστοιχο αλεύρι.
* Βάζοντας 150γρ. καλαμποκάλευρο η πίτα μας γίνεται στερεή μεν αλλά με αρκετά υγρή υφή σαν σιροπιασμένη.
* Αυξάνοντας το αλεύρι στα 180 γρ. η πίτα γίνεται με πιο στερεή υφή σχεδόν σαν κέικ.
