Κάτι ανάμεσα σε κρέπα, τηγανίτα και τηγανόπιτα η socca, το σύμβολο της κουζίνας της Νίκαιας με καταγωγή Ιταλική, είναι φτιαγμένη με ρεβυθάλευρο αποτελεί ένα νοστιμότατο street food που ταιριάζει καταπληκτικά με μια κρύα μπύρα ή ένα ποτήρι ροζέ κρασί. Την βρίσκουμε συχνά στα στενοσόκακα της παλιάς Νίκαιας όπου, παραδοσιακά, την ψήνουν επάνω σε χάλκινη, στρογγυλή πλάκα σε ξυλόφουρνο. Η συγκεκριμένη πίτα αποτελούσε, σύμφωνα με την ιστορία της, το φαγητό των φτωχών ψαράδων πριν βγούν στη θάλασσα (αν και σήμερα η τιμή της είναι μάλλον "τουριστική" παρά χαμηλή!).
Πίτα εκπληκτική με ρεβυθάλευρο κι εκείνη την ιδιαίτερη γεύση του που κινείται στα όρια του καπνιστού. Μην έχοντας ταξιδέψει στη Νίκαια, την πίτα αυτή την εντόπισα για πρώτη φορά σε κάποιο γαλλικό μυθιστόρημα που διάβαζα πριν λίγες μέρες. Κι επειδή πέρα απ' όλα τα υπόλοιπα... ο νους και η ψυχή μιας food blogger ποτέ δεν σταματά να ψάχνει, να μαθαίνει, να φτιάχνει και να δοκιμάζει η συνέχεια ήταν προδιαγεγραμμένη! :)
Ψάχνοντας στο δίκτυο, μια πληθώρα συνταγών με κατέκλυσε κι άντε να βγάλεις άκρη! Έτσι, πέρα από τις συνταγές, έμαθα ότι οι πολύ δημοφιλείς πιτούλες που μπορούν να γίνουν και σε αντικολλητικό τηγάνι με ελάχιστο ελαιόλαδο (εκτός από το να ψηθούν στον φούρνο) μπορούν να έχουν κι άλλα αρωματικά όπως δεντρολίβανο, ρίγανη ή θυμάρι, μπόλικο πιπέρι και αλάτι. Συνοδεύονται, συνήθως, από ένα ποτήρι ροζέ κρασί και είναι προτιμότερο να τις απολαμβάνεις ζεστές για να είναι κριτσανιστές αλλά και μαλακές. Εξάλλου, όπως λένε και οι Γάλλοι το να πετύχεις μια καλή socca είναι τέχνη!
Ωστόσο, μια και δεν έχουμε δοκιμάσει τις αυθεντικές, αυτές εδώ έχουν μια γεύση που ξετρελλαίνει εσένα που λατρεύεις τα ρεβύθια (κι εμένα επίσης). Εκείνο που χρειάζεται είναι να ζεσταθεί πολύ καλά το τηγάνι πριν "δεχθεί" τον χρυσαφένιο χυλό.
Φυσικά, σαν κάθε αξιοπρεπές street food μπορείς να τις "γεμίσεις ή να τις συνοδεύσεις" με τη γέμιση που αγαπάς. Από λαχανικά για τους χορτοφάγους μέχρι κοτομπέργκερ, φαλάφελ ή ρεβιθοκεφτέδες για να έχεις ρεβιθογεύση x δύο ή απλά για να συνοδεύσεις ένα ωραίο ψάρι πανέ κι ένα πιάτο με πλούσια σαλάτα.
Εγώ τις συνόδευσα με ένα ωραιότατο φιλέτο ψαριού (το δικό μου ήταν μπακαλιάρος αλλά το ίδιο καλά ταιριάζει και η γλώσσα ή η πέρκα) που το έκανα στο τηγάνι με λίγο νερό, λάδι, μουστάρδα και λεμόνι. Λίγες θερμίδες, πολλή νοστιμιά μαζί με λίγη πράσινη σαλάτα και το γεύμα ετοιμάστηκε σε χρόνο ρεκόρ.
Εγώ τις συνόδευσα με ένα ωραιότατο φιλέτο ψαριού (το δικό μου ήταν μπακαλιάρος αλλά το ίδιο καλά ταιριάζει και η γλώσσα ή η πέρκα) που το έκανα στο τηγάνι με λίγο νερό, λάδι, μουστάρδα και λεμόνι. Λίγες θερμίδες, πολλή νοστιμιά μαζί με λίγη πράσινη σαλάτα και το γεύμα ετοιμάστηκε σε χρόνο ρεκόρ.
ΥΛΙΚΑ
Για 6 πίτες με 20 εκ. διάμετρο
Για 6 πίτες με 20 εκ. διάμετρο
- 250 γρ. ρεβιθάλευρο
- 4 κ.σ. ελαιόλαδο
- 1 κ.γλ. αλάτι
- 1 πρέζα πιπέρι
- 1/4 κ.γλ. κύμινο (προαιρετικά)
- 500 ml νερό
Για το ψάρι
- 6 φιλέτα ψαριού (μπακαλιάρο, πέρκα, γλώσσα ή άλλο)
- 4 κ.σ. ελαιόλαδο
- 1 κ.σ. μουστάρδα (έτοιμη)
- Χυμό από 1/2 λεμόνι
- Ελάχιστο αλάτι
- 1/2 κ.γλ. ρίγανη
- Πιπέρι
- Νερό τόσο όσο να σκεπάζονται τα φιλέτα ψαριών
- Πράσινη σαλάτα ανάμικτη (μαρούλια & ρόκα)
- Ντοματάκια
- Κρέμα βαλσαμικού ξιδιού
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Για 4-6 πίτες με 18-20 εκ. διάμετρο
Για 4-6 πίτες με 18-20 εκ. διάμετρο
- Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί.
- Βάζουμε σε αντικολλητικό τηγάνι με 20 εκ. διάμετρο, 2 κ.σ. ελαιόλαδο και ρίχνουμε μέσα 4 κ.σ. από το μείγμα που έχουμε.
- Αφήνουμε να ψηθεί για 3-4 λεπτά, έτσι ώστε να είναι τραγανή και γυρίζουμε να ψήσουμε και από την άλλη.
Για το ψάρι
- Σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι, βάζουμε το νερό, το λάδι, την μουστάρδα, τη ρίγανη, αλάτι και πιπέρι και το φιλέτο ψαριού.
- Αφήνουμε το ψάρια να βράσουν σε μέτρια φωτιά μέχρι να εξατμιστεί το νερό και να μείνουν με το λάδι τους. (Εάν τα θέλουμε λίγο μαγειρεμένα βάζουμε λιγότερο νερό).
- Ρίχνουμε τον χυμό λεμονιού και τα αφήνουμε να σοταριστούν λίγο
- Βγάζουμε από το τηγάνι, πασπαλίζουμε με πιπέρι και συνοδεύουμε τις socca μαζί με πράσινη σαλάτα.
