Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα! Πόσο καιρό έχω να κάνω κέικ!!! Με τα κέικς έχω μια σχέση πάθους! Ένα κέικ είναι πάντα ένα υπέροχο συνοδευτικό για το καφεδάκι, για το γάλα, για το τσάι. Είναι ακόμα καλύτερο μέσα στο σχολικό ταπεράκι γιατί χαρίζει γλύκα και ενέργεια!
Εκεί που σκέφτεσαι λοιπόν να κάνεις ένα κέικ γιατί περιμένεις και δυο φίλες για καφέ αλλά και για να κεράσεις τους μαθητές σου, εκεί... βλέπεις την τελευταία πιατέλα με τα μελομακάρονα που έφτιαξες για πολλοστή φορά πριν μερικές μέρες (εντάξει ...μετά την Πρωτοχρονιά γιατί κάποιοι... ονόματα δεν λέμε ...υπολήψεις δεν θίγουμε) ήθελαν κι άλλα αλλά μετά ξαφνικά σε δύο μέρες τα ...βαρέθηκαν!! Και καταλήγεις να μονολογείς... "εγώ σκέφτομαι να κάνω κέικ ...κι αυτά εδώ τα βλέπω να πετιούνται!". Ναι αλλά υπάρχουν πάντα πηγές έμπνευσης με ...απρόβλεπτες λύσεις που εμφανίζονται ως δια μαγείας από το πουθενά... ο από μηχανής θεός που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι!!! :) Όχι βέβαια ότι ο "από μηχανής Θεός ασχολούνταν με ...μελομακάρονα" αλλά ο Στ. Παρλιάρος και οι "Γλυκές Αλχημείες" του Ιανουαρίου 2015 ασχολήθηκαν κι ας μην ήταν ο "από μηχανής Θεός"!!!! Εγώ το βρήκα στο περιοδικό... εσείς αν θέλετε την αρχική συνταγή μπορείτε να τη δείτε κι ΕΔΩ. Πάντως, με βλέπω να κάνω παγωτό-μελομακάρονο, κρέμα-μελομακάρονο κι ό,τι άλλο χρειαστεί προκειμένου να μην πετάξω μερικά ακόμη που περίσσεψαν!! χαχαχαχα
Το σχέδιο κέικ μεταμορφώθηκε σε κέικ-μελομακάρονο κι ας άλλαξε δραστικά η συνταγή καθ΄οδόν! Παρ' όλα αυτά έγινε ένα κέικ εξαιρετικά αφράτο που καθώς ψηνόταν το σπίτι γέμισε άρωμα κανελογαρίφαλου και μελιού. Ένα κέικ απλό και εύκολο που βοήθησε να ανακυκλωθεί ένα μεγάλο μέρος από τα τελευταία μελομακάρονα, που θυμίζει έντονα κέικ μελιού και που αρέσει σε μικρούς και μεγάλους. Ωραιότατο για πρωινό κι αν πρόκειται να το απολαύσουν μικρά παιδιά περιχυμένο με μια κουταλίτσα μέλι που το απορροφά αμέσως γίνεται άκρως δελεαστικό ακόμα και για το πιο δύσκολο πιτσιρίκι.
Εάν κι εσύ που διαβάζεις τώρα αυτές τις γραμμές διακρίνεις κάπου εκεί μέσα σε μια πιατέλα ή ένα μπολ μερικά μελομακάρονα, εάν τα λατρεύεις και θέλεις να τα ανακυκλώσεις για να σου δώσουν μια νέα απόλαυση διάβασε λίγο παρακάτω και θα ενθουσιαστείς αν και η συνταγή δεν είναι η αρχική συνταγή του Στ. Παρλιάρου. Από την συνταγή αφαίρεσα 100 γρ. μελομακάρονα και 100 γρ. καρύδια αντικαθιστόντας τα με 70 γρ. φαρίνα που φουσκώνει μόνη της κι αυτό γιατί θεώρησα υπερβολικό το να βάλω επιπλέον καρύδια τη στιγμή που τα μελομακάρονα ήταν ήδη πασπαλισμένα με καρυδόψιχα (αν τα δικά σας δεν είναι τότε βάλτε τα καρύδια) αλλά και γιατί η ζύμη του κέικ γινόταν εξαιρετικά σφιχτή κάτι που θα επηρέαζε την αφρατάδα του κέικ. Για τον ίδιο λόγο πρόσθεσα τον χυμό από ένα μεγάλο πορτοκάλι αλλά και 1 πρέζα σόδα φαγητού.
Πάμε όμως να δούμε τί ακριβώς έκανα;;; Ας ξεκινήσουμε με τα υλικά...
ΥΛΙΚΑ για μια μακρόστενη φόρμα του κέικ
3 αυγά μεγάλα
200 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική (άσπρη ή καστανή)
170 γρ. φαρίνα που φουσκώνει μόνη της
400 γρ. μελομακάρονα πολτοποιημένα στο multi
Χυμό από 1 μεγάλο πορτοκάλι
1 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
1 κάψουλα βανιλίνης
1 πρέζα σόδα φαγητού (σκόνη)
1/2 κ.γλ. κανέλα
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς Κελσίου, στις αντιστάσεις.
Βάζουμε τα αυγά με τη ζάχαρη, την κανέλα, τη σόδα φαγητού και την βανιλίνη και χτυπάμε στη δυνατή ταχύτητα μέχρι να έχουμε ένα μείγμα αφράτο και ανοιχτόχρωμο σαν κρέμα.
Προσθέτουμε το αλεύρι και το χυμό πορτοκαλιού εναλλάξ σε δύο ή τρεις δόσεις χτυπώντας το μείγμα στην πιο χαμηλή ταχύτητα.
Τέλος, προσθέτουμε και τα τριμμένα μελομακάρονα και αφήνουμε το μείγμα να χτυπηθεί στην πιο χαμηλή ταχύτητα απλά μέχρι να ομογενοποιηθεί.
Στρώνουμε μια φόρμα κέικ με αντικολλητικό χαρτί και βάζουμε μέσα το μείγμα.
Χτυπάμε με το χέρι μας μερικές φορές τη φόρμα από την κάτω πλευρά για να "φύγει" ο αέρας από το μείγμα του κέικ.
Βάζουμε στον φούρνο και ψήνουμε για 45-50 λεπτά.
Δοκιμάζουμε εάν το μείγμα έχει ψηθεί μπήγοντας ένα μαχαίρι στο κέντρο του κέικ που πρέπει να είναι καθαρό όταν το βγάλουμε για να καταλάβουμε ότι έχει ψηθεί καλά.
Και πριν τελειώσουμε να σας δείξω τα μπισκοτάκια - κουκουβάγιες που έφτιαξα για να κεράσει η μικρή μας Βασιλική στο σχολείο και τα σοκολατένια κεκάκια με τις κάλτσες που ήταν το κέρασμα της Ιωάννας γιατί αν δεν τα δείξω... ποιός με σώζει από την μικρή!! χαχαχα Και του χρόνου με υγεία και χαρά, αγάπες μου!!!
