Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μπαχαρικά & Αρωματικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μπαχαρικά & Αρωματικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Μπαχαρικά, αρώματα και γεύσεις... μέρος 3ο και ένα Χριστουγεννιάτικο βραβείο

Μπαχαρικά, αρώματα και γεύσεις... μέρος 3ο και ένα Χριστουγεννιάτικο βραβείο

Posted by Δεκεμβρίου 14, 2013
Καλή σας μέρα και καλό Σαββατοκύριακο!! Σήμερα, στο τρίτο μέρος του αφιερώματος στα μπαχαρικά που βασιλεύουν τα Χριστούγεννα θα τιμήσουμε το μοσχοκάρυδο και τον γλυκάνισο.
Μοσχοκάρυδο 
Μπαχαρικό που προέρχεται από τα σπέρματα του αειθαλούς δέντρου Myristica fragrans που βρίσκεται στα νησιά Μολούκας της Ινδονησίας ή αλλιώς νησιά των Μπαχαρικών. Η μοσχοκαρυδιά είναι ένα δέντρο που το ύψος του μπορεί να φτάσει τα 20 μέτρα. Καρποφορεί 8 χρόνια μετά τη σπορά, φθάνει στη μέγιστη απόδοση σε ηλικία 25 ετών και η καρποφορία του συνεχίζει μέχρι τα 60 του χρόνια. Οι καρποί του είναι κίτρινοι σαν βερίκοκα και όταν ωριμάσουν σχίζεται η εξωτερική τους φλούδα και εμφανίζεται ένα πορτοκαλοκόκκινο περίβλημα, ο γνωστός ανθός του μοσχοκάρυδου που λέγεται "μασίς" και το οποίο τρώγεται αλλά χρησιμοποιείται και στην παραγωγή μαρμελάδας. Μέσα εκεί βρίσκεται το γνωστό μας μοσχοκάρυδο. Μετά τη συγκομιδή τα μασίς μεταφέρονται όπου τα πιέζουν ελαφρά και τα αποξηραίνουν στον ήλιο γυρίζοντάς τα 2 φορές την ημέρα για 6-8 εβδομάδες. Στο διάστημα αυτό η ψίχα (μοσχοκάρυδο) ζαρώνει, απομακρύνεται από το κέλυφος (μασίς) και μόλις αρχίσει να "ακούγεται", το κέλυφος θραύεται και εμφανίζεται ο ξηρός, γκριζοκάστανος καρπός (το μοσχοκάρυδο).
Μοσχοκάρυδο υπάρχει και σε άλλες περιοχές που είναι όμως κατώτερης ποιότητας απ' αυτό της Ινδονησίας.
Έχει διαπεραστικό άρωμα και έντονη ελαφρώς γλυκιά γεύση. Χρησιμοποιείται, εκτός από τη μαγειρική και ζαχαροπλαστική, σε αρώματα αλλά και για τον αρωματισμό των ρούχων.
Αποτελεί μέρος του περίφημου Μαροκινού μίγματος μπαχαρικών Ras El Hanout.
Η ιστορία του
Πρωτοεμφανίζεται σε αναφορές του Ρωμαίου συγγραφέα Πλίνιο γύρω στον 1ο αιώνα. Οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν σαν θυμίαμα, οι Ινδοί σαν αντιπυρετικό αλλά και σαν φάρμακο για τη δυσοσμία της αναπνοής και τους πονοκεφάλους, οι Άραβες σαν μπαχαρικό-αφροδισιακό αλλά και για τη θεραπεία των στομαχικών ενοχλήσεων. Στην Ευρώπη έφτασε μέσω της Βενετίας. 
Γύρω στα 1600 το μοσχοκάρυδο απέκτησε πολύ μεγάλη σημασία για τον Δυτικό Κόσμο και έγινε ένα πανάκριβο μπαχαρικό με αποτέλεσμα να γίνει αντικείμενο μηχανορραφιών εκ μέρους των Ολλανδών για να διατηρηθεί η υψηλή τιμή του ενώ οι Άγγλοι και οι Γάλλοι αποσκοπούσαν στην απόκτηση σπερμάτων για να τα μεταφυτεύσουν.
Στα τέλη του 1400 οι Πορτογάλοι έφτασαν στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας και πήραν στα χέρια τους τον έλεγχο του εμπορίου του συγκεκριμένου μπαχαρικού ρίχνοντας με τον τρόπο αυτό την τιμή του καταφέρνοντας να υπερισχύσουν στον ανταγωνισμό.
Το μοσχοκάρυδο θα το συναντίσουμε σε σάλτσες λευκές όπως η μπεσαμέλ, σε πιάτα με πατάτες, καρότα, σελινόριζα, σε τυρόπιτες και γενικά όπου υπάρχουν γαλακτοκομικά αλλά και σπανάκι όπου εξισορροπεί τη μεταλλική του γεύση.
Στη ζαχαροπλαστική, αρωματίζει υπέροχα πουτίγκες, κρασί, γλυκιές κρέμες αλλά και μπισκότα, γλυκά ψωμιά, κέικς και άλλα αρτοποιήματα.
Χρησιμοποιείται επίσης σε αρώματα αλλά και σαπούνια, σαμπουάν, αφρόλουτρα.
Το βρίσκουμε τριμμένο σε σκόνη ή ολόκληρο.
Συνδυάζεται με μπαχάρι, κανέλα, γαρίφαλο, κόλιανδρο και τζίντζερ. 
Γλυκάνισος

Πολύ γνωστός σε μας τους Έλληνες λόγω του ότι αποτελεί κύριο αρωματικό του ούζου, στους Γάλλους που απολαμβάνουν το άρωμά του στο pastis τους, στους Ιταλούς με τη sambuca και την anisetta, στους Άραβες με το arak, στους Αιγύπτιους με το kibik αλλά και στους Γερμανούς με το ψωμί anisbrod.
Γλυκάνισος είναι η κοινή ονομασία του είδους Pimpinella anisum, ενός Μεσογειακού, ετήσιου, ποώδους φυτού που ευδοκιμεί στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή αλλά έχει διαδοθεί ευρύτατα στην Ευρώπη, την Ασία και την Αμερική. Έχει ίσιο βλαστό και ύψος 25-75 εκατοστά, λευκά ή κιτρινωπά άνθη και καρπούς μικρούς, σκληρούς σε ανοιχτό καφέ χρώμα με έντονο άρωμα και ελαφρώς γλυκιά γεύση. 
Ο γλυκάνισος είναι γνωστός από το 1500 στην Αίγυπτο σαν φάρμακο, από το 2000 π.Χ. στην Ελλάδα σαν αρωματικό, καρύκευμα και φάρμακο γνωστό για τις σπασομολυτικές, αποχρεμπτικές, αντιβηχικές αλλά και χωνευτικές του ιδιότητες χάρη στις οποίες ξεκίνησε η χρήση του σε ψωμί αλλά και σε διάφορα ποτά.
Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τους σπόρους του για να πληρώνουν τους φόρους ενώ στην Αγγλία του 14ου αιώνα, ο βασιλιάς Εδουάρδος έβαλε ειδικό φόρο στο γλυκάνισο με σκοπό τη συγκέντρωση εσόδων για την επιδιόρθωση και τη συντήρηση της γέφυρας του Λονδίνου.
Για να ωριμάσουν οι σπόροι του και να έχουν το υπέροχο άρωμά τους, το φυτό χρειάζεται γόνιμο έδαφος, αρκετό φως και ζέστη γιατί τότε μόνον η καλλιέργειά του γίνεται αποδοτική. Έτσι, σε κάποιες περιοχές ο γλυκάνισος απεδείχθη αρκετά ακριβός για τους ποτοποιούς, οι οποίοι βρήκαν λύση χρησιμοποιώντας τον αστεροειδή γλυκάνισο τον οποίον εισήγαγαν από την Κίνα από τον 16ο αιώνα. Τα δύο φυτά είναι διαφορετικά με μόνο κοινό τους σημείο την ανιθόλη που περιέχουν και είναι αυτή που χαρίζει το συγκεκριμένο άρωμα του γλυκάνισου.
Ο αστεροειδής γλυκάνισος ή Illicium verum κατάγεται από τη Νοτιοδυτική Κίνα και το Βιετνάμ και έφτασε στην Ευρώπη το 1578. Το όνομά του σημαίνει "δέλεαρ" και του αποδίδουν αφροδισιακές ιδιότητες.
Συνδυάζεται πολύ ωραία με μπαχάρι, κανέλα, γαρίφαλο, κόλιανδρο, κύμινο, σπόρους άνηθου και μάραθου, μοσχοκάρυδο και πιπέρι.


Και τώρα θα ήθελα να ευχαριστήσω την πολύ συναισθηματική, γλυκιά και ταλαντούχα Καίτη του υπέροχου Kate'sCakeBox, την dreamland της για το Χριστουγεννιάτικο βραβείο που μου χάρισε.
Για όσους δεν την γνωρίζεται η Καίτη έχει δύο υπέροχα μπλογκοσπιτάκια το Kate'sCakeBox και το http://katemusicbox.blogspot.gr/. Στο ένα μας παρουσιάζει τα υπέροχα ποιήματά της, βιντεάκια και φωτογραφίες μέσα από τα οποία μας μεταδίδει συναισθήματα, σκέψεις, νοήματα αγγίζοντας τη ψυχή μας και μέσα από το άλλο σκέψεις, προβληματισμούς, φωτογραφίες εντυπωσιακές αλλά και γεγονότα που αφορούν την καθημερινότητά μας, μαζί με μουσικά βιντεάκια. Και τα δύο σπιτάκια της είναι φανταστικά. Εάν δεν τα έχετε ήδη επισκεφθεί είναι καιρός να το κάνετε για να περάσετε υπέροχες στιγμές γεμάτες συναίσθημα.
Σας παρουσιάζω το βραβειάκι μου και προχωρώ απαντώντας στις ερωτήσεις.
1- Η πιο όμορφη Χριστουγεννιάτικη ανάμνηση.
Η χρονιά που γεννήθηκε η μεγάλη μου ανιψιά Ιωάννα, στις 17 Δεκεμβρίου και τη φέραμε στο σπίτι λίγες μέρες μετά, ουσιαστικά παραμονές Χριστουγέννων. Ήταν μια απίστευτα υπέροχη εικόνα να την βλέπω απέναντι από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο που αναβόσβηνε και το "έβλεπε" (εντάξει ...είπαμε "χαζοθεία" μέχρι τελικής πτώσεως) τόσο που μου έφερνε δάκρυα συγκίνησης και ευτυχίας.
2- Αγαπημένο ξένο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι.

3- Αγαπημένο ελληνικό Χριστουγεννιάτικο τραγούδι.

4- Το δώρο που θα ήθελα για τα φετεινά Χριστούγεννα.
Ένα μαγικό ραβδάκι (χιλιοειπωμένο αλλά πολύ βολικό) για να μπορώ να αλλάξω πολλά.
5- Μια ευχή για το 2014. 
Υγεία, αγάπη και να μην υπάρχει ανεργία και οι δύσκολες καθημερινές συνθήκες.
Το βραβειάκι, αν και είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις μπλογκοσπιτάκια, περνάει στους: 
1- στην αγαπημένη μου Γιαγιά Κασσιανή-Σοφία
http://giagiakassiani.blogspot.gr/
2- στη γλυκιά Δήμητρα
http://decdimisaussi.blogspot.gr
3- στην ευαίσθητη Αχτίδα 
http://aktida.blogspot.gr/
4- στην γλυκιά Χρυσαυγή
http://laxtaristessyntages.blogspot.gr
5- στο Χριστουγεννιάτικο
http://starsandicicles.blogspot.gr/
6-στη καλή κουκουβάγια
http://koukouvagiakaisoi.blogspot.gr/
Καλή σας συνέχεια και καλό Σαββατοκύριακο!!!
Πηγές : http://www.captainspices.gr
            Εγκυκλοπαίδεια "Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα"
            http://www.ospriathomas.gr
Read more »
Tante Kiki
20 ΣΧΟΛΙΑ
Μπαχαρικά... αρώματα και γεύσεις, μέρος 2ο

Μπαχαρικά... αρώματα και γεύσεις, μέρος 2ο

Posted by Δεκεμβρίου 07, 2013
Καλησπέρα! Σήμερα το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στα μπαχαρικά που βασιλεύουν τώρα τα Χριστούγεννα στα περισσότερα σπίτια και ξεσηκώνουν τις αισθήσεις μας. 
Read more »
Tante Kiki
9 ΣΧΟΛΙΑ
Μπαχαρικά, αρώματα και γεύσεις, μέρος 1ο

Μπαχαρικά, αρώματα και γεύσεις, μέρος 1ο

Posted by Νοεμβρίου 26, 2013
Καλή σας μέρα!! Σήμερα δεν έχει συνταγούλα αλλά μερικές πληροφορίες για τα μπαχαρικά που τώρα τα Χριστούγεννα θα κυριεύσουν με αρώματα το σπίτι, θα ζεστάνουν την καρδιά μας και θα τέρψουν τον ουρανίσκο μας.
Read more »
Tante Kiki
14 ΣΧΟΛΙΑ
Πασχαλινά αρώματα... μαχλέπι και κακουλέ

Πασχαλινά αρώματα... μαχλέπι και κακουλέ

Posted by Απριλίου 10, 2012
Καλημέρα σας αγαπημένοι μου μπλογκογείτονες! Μεγάλη Τρίτη σήμερα και το σπίτι μου, όπως και όλα ή σχεδόν όλα τα ελληνικά σπίτια είναι γεμάτο αρώματα, πασχαλινά αρώματα... που με ταξιδεύουν σε μνήμες περασμένες και παλιότερες εποχές που απλά τα μύριζα στην κουζίνας της γιαγιάς και της μαμάς μου. Αρώματα που τα είχα συνδυάσει με τις συγκεκριμένες μέρες, την εκκλησία, τη νηστεία, τις επισκέψεις συγγενών, γνωστών και φίλων στο σπίτι, την ανταλλαγή αβγών και τσουρεκιών αλλά και την αναμονή της Ανάστασης που πάντα ήταν μια γιορτή, είτε ψήναμε οβελία στην αυλή είτε ψήναμε κατσικάκι στο φούρνο! Μέρες γεμάτες κατάνυξη, εκκλησιασμό αλλά και επισκέψεις στην αγορά για να πάρουμε τα διάφορα δώρα αλλά και γεμάτες με γεύσεις και αρώματα που, παραδοσιακά, κυριαρχούσαν κάθε χρόνο, με μια κουζίνα (ενίοτε σαν βομβαρδισμένη) γεμάτη με κατσαρόλες που έβραζαν, με ταψιά που έψηναν, με μίξερ που χτυπούσαν, με τρίφτες γεμάτους ξύσμα πορτοκαλιού και πάντα συγκεκριμένα υλικά όπως ταχίνι, χαλβάς, κακουλέ, μαχλέπι κυρίαρχα!!! Έτσι έμαθα να είναι η Πασχαλινή προετοιμασία κι έτσι το συνεχίζω. Μου αρέσει η παράδοση, ειδικά όταν αφορά σε γεύσεις και αρώματα όπως βέβαια μου αρέσουν και οι σύγχρονες νότες αλλά, εδώ που τα λέμε, κάθε ένα θέλει την ώρα του.
Ένα πάντως ξέρω ότι ποτέ δεν αποχωρίζομαι τις μέρες αυτές τα λατρεμένα μου αρωματικά, το μαχλέπι και το κακουλέ αλλά και τη μαστίχα που τα ...δάκρυά της, έλεγε η γιαγιά μου, συμβόλιζαν τα δάκρυα του Χριστού (εμπεριστατωμένη άποψη...δεν είμαι σίγουρη αλλά κάποια πράγματα δεν τα ψάχνεις ποτέ και δεν τα αμφισβητείς ποτέ γιατί, απλά, έτσι είναι!)
Είμαι σίγουρη, βέβαια, ότι τα αρωματικά αυτά είναι γνωστά αλλά παρ' όλα αυτά, κι επειδή κάποια από τις φίλες και αναγνώστριες με ρώτησε τί είναι το μαχλέπι και το κακουλέ (ή ο κακουλές) είπα να σας δώσω μερικές πληροφορίες...
Κάρδαμο, καρδάμωμο ή κακουλέ
Το κάρδαμο είναι ένα φυτό που συγγενεύει με την πιπερόριζα (τζίντζερ), ανήκει στην οικογένεια των σταυρανθών, είναι πολύ παλιό και ίσως το πιο παλιό μπαχαρικό.Προέρχεται από το φυτό Lepidium Sativum ή Nastrurtium Officinalis ή Cardamomum Elletaria γνωστό και ως Λεπίδιο Εδώδιμο, Νεροκάρδαμο ή "Σπόρος τού Παραδείσου". Είναι ένα μικρό φυτό που συναντιέται σε λιβάδια, κοντά σε καλλιέργειες και γενικά όπου υπάρχει υγρασία (πηγές ποτάμια, ρυάκια, λίμνες), σε πολλά μέρη της χώρας μας. Είναι φυτό που ζει από ένα έως δυο χρόνια με πολύ μικρά λευκά άνθη. Ανθίζει τους καλοκαιρινούς μήνες και έχει πολύ χαρακτηριστική μυρωδιά. Προέρχεται από την Ανατολή, μιας και φύεται στα δάση της Νότιας Ινδίας. Τα νεαρά φύλλα που βρίσκονται στη βάση του φυτού κυρίως, έχουν πικάντικη γεύση και χρησιμοποιούνται σε σαλάτες, σαν αρτυματικά και σαν γαρνίρισμα σε διάφορα φαγητά. Το νεροκάρδαμο, είναι το δημοφιλέστερο της οικογένειας και είναι ιθαγενές της Ευρώπης.  Υπάρχουν πολλά είδη και τα περισσότερα χρησιμοποιούνται σε φαγητά ή γλυκά αλλά και για φαρμακευτικούς σκοπούς. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μασούσαν φύλλα κάρδαμου για να καθαρίσουν τα δόντια τους ενώ οι Ρωμαίοι και οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν για να φτιάχνουν άρωμα. Οι Άραβες το θεωρούσαν αφροδισιακό (ακόμη και σήμερα αρωματίζουν τον καφέ τους με κακουλέ) και οι αρχαίοι Ινδοί το θεωρούσαν αδυνατιστικό. Στην εποχή μας το χρησιμοποιούν πολύ στη Μ.Ανατολή, την Β.Αφρική, την Σκανδιαναβία αλλά και την Ελλάδα, κυρίως κατά τη διάρκεια του Πάσχα. Τρία είναι τα βασικά του είδη: το πράσινο κάρδαμο, το μαύρο κάρδαμο, το κάρδαμο της Μαδαγασκάρης.
Το μπαχαρικό καρδάμωμο ή κακουλέ προέρχεται από τους σπόρους του φυτού κάρδαμου που αποξηραίνονται και αλέθονται.
Εϊναι ένα μπαχαρικό που είναι ίσως το πιο παλιό μπαχαρικό του κόσμου (Πάπυρο Larousse  Britannica) και σίγουρα το τρίτο ακριβότερο μετά το σαφράν (κρόκος) και τη βανίλια. Η υψηλή του τιμή οφείλεται στην δυσκολία της συγκομιδής και της επεξεργασίας του.
Η Ινδία εξακολουθεί και σήμερα να είναι η πρώτη χώρα παραγωγής στον κόσμο, παγκοσμίως αλλά εξάγει μικρές ποσότητες επειδή η χρήση του είναι πολύ διαδεδομένη. Η Γουατεμάλα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη ποσότητα εξαγωγής κακουλέ και το καλλιεργεί για τον λόγο αυτό. Καλλιεργείται επίσης στην Τανζανία αλλά και στην Σρι Λάνκα.
Το άρωμά του είναι χαρακτηριστικό και έντονο μόλις αλέσουμε τους σπόρους αλλά γρήγορα το χάνει. Στις Σκανδιναβικές χώρες το χρησιμοποιούν σε κρέμες, μπισκότα και κέικ. Στην Ελλάδα κυρίως στα τσουρέκια και πιο σπάνια σε φαγητά με κρέας ή σε τουρσιά.
Ταιριάζει ωραία με κανέλα, κόλιανδρο, κύμινο, μαχλέπι και τζίντζερ.
Θα το βρείτε στα Σούπερ Μαρκετ στα είδη ζαχαροπλαστικής μαζί με το μαχλέπι, τη μαστίχα, τις βανίλιες, το ξινό και την αμμωνία.

Μαχλέπι
Το φυτό λέγεται στα αγγλικά Prunus Mahaleb cherry (ή St Lucie cherry) και στα γαλλικά Bois de Sainte Lucie. Είναι φυτό που φύεται στην Μεσόγειο, Νοτιοανατολική Ευρώπη, Δ. Ασία και μερικές φορές στην Κεντρική Ευρώπη. Προτιμά τα ζεστά και ξηρά κλίματα. Είναι ένα είδος Πετροκερασιάς και στη χώρα μας λέγεται Μαχλεποκερασιά. Το μαχλέπι έχει ηρεμιστική, αντιφλεγμονώδη και αγγειοδιασταλτική δράση λόγω της κουμαρίνης που περιέχει.
Στην ζαχαροπλαστική χρησιμοποιούμε τους σπόρους του φυτού που βρίσκονται μέσα στα κουκούτσια. Έχουν έντονο άρωμα, ανάμεσα σε πικραμύγδαλο και κεράσι. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται ολόκληροι ή αλεσμένοι. Οι λαοί που χρησιμοποιούν πολύ το μαχλέπι είναι οι Έλληνες, οι Αρμένιοι, οι Τούρκοι, οι Αιγύπτιοι, οι Κύπριοι και οι Σύριοι. 
Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται κυρίως σε γλυκά αλλά και σε φαγητά. Όπως και το κακουλέ, έτσι και οι σπόροι του όταν αλεσθούν χάνουν γρήγορα το άρωμά τους γι αυτό και πρέπει να το βάζουμε σε γυάλινο αεροστεγές βαζάκι σε δροσερό μέρος ή στο ψυγείο.                                                           Το μαχλέπι ταιριάζει πολύ ωραία με τον κακουλέ, το μοσχοκάρυδο, το τζίντζερ και το κόλιανδρο. Θέλει προσοχή στην ποσότητα που βάζουμε γιατί εάν είναι υπερβολική θα δώσει πίκρα στο γλυκό μας.
Read more »
Tante Kiki
32 ΣΧΟΛΙΑ
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
No