Καλημέρα και χρόνια πολλά!! Καλή χρονιά να έχουμε και μακάρι το 2017 να φέρει στον καθέναν ό,τι επιθυμεί η ψυχούλα του και σε όλο τον κόσμο ειρήνη, αγάπη και ευημερία!
Είναι κάποιες φορές που αισθάνεσαι ότι δεν πάει άλλο κι αυτό δεν αφορά μόνον ένα αλλά πολλά κομμάτια της ζωής. Ήρθε ο καιρός (έγινε κι αυτό) κι αισθάνθηκα κι εγώ ότι δεν πάει άλλο! Ανάμεσα στα πολλά που αισθάνθηκα ότι δεν πάνε άλλο ήταν και η ζάχαρη! Μπούκωσα, έγκωσα, χόρτασα γλυκά!!! Με γνώμονα αυτό το συναίσθημα που είχα πολλά χρόνια να νιώσω (πάνω από είκοσι όταν έκοψα τελείως το τσιγάρο σε μια νύχτα!) αποφάσισα να ξεκινήσω τον καινούργιο χρόνο με ένα πιάτο καθόλου πρωτότυπο, μαμαδίστικο θα έλεγα και γνωστό στην χώρα μας αλλά που με την προσθήκη μιας πινελιάς λίγο διαφορετικής απογειώνεται και γίνεται η μοντέρνα εκδοχή του ίδιου, διαχρονικού πιάτου.
Ωστόσο, κάθε φορά που μια μπουκιά από το συγκεκριμένο φαγητό (σε κάθε του εκδοχή και οποιοδήποτε χορταρικολαχανικό κι αν περιέχει) δεν μπορώ να μην ταξιδέψω νοερά αρκετά χρόνια πίσω σε μια γνώριμη κουζίνα μ' ένα ξύλινο τραπέζι στην μέση του δωματίου, έξι καρέκλες γύρω γύρω, έναν καναπέ στον έναν τοίχο και λίγο παρακεί μια "μασίνα" με ξύλα για να ζεσταίνει και ταυτόχρονα να ψήνει και να μαγειρεύει φαγητά με μοναδική νοστιμιά κι αλλοτινή μοσχοβολιά.
Μια γιαγιά με μαλλιά πιασμένα σ' έναν όμορφο κότσο να σερβίρει σ' ένα πιάτο το εγγονάκι της που, και μόνον στο αντίκρισμα αυτού του πιάτου, έλεγε μουτρωμένο... πώς είπαμε ότι το λένε αυτό που θα φάω;;; Φρικασέ... ερχόταν η απάντηση. Δηλαδή ...φρίκη;;; Γι αυτό το είπανε έτσι εεεεε;;; Κι εγώ πρέπει να το φάω;;;; Δεν το θέλω!! Όχι δεν το θέλω!! Θέλω πατάτες!! Κι άρχιζε μιαν ατέλειωτη διαπραγμάτευση που η υπομονή της γιαγιάς και η επιμονή της εγγονής την συντηρούσε μέχρι το σημείο που η μια από τις δυο έπειθε την άλλη για το ένα ή το άλλο!
Αυτά θυμόμουν τις προάλλες και αισθάνθηκα, τώρα μετά από τόσα χρόνια (αλλά ποτέ δεν είναι αργά ή μάλλον κάλλια αργά παρά ποτέ!!), την ανάγκη να ψάξω, να αναζητήσω και να μάθω επιτέλους από πού ονομάστηκε φρικασέ! Το αποτέλεσμα;; Θα το μάθετε στην επόμενη ανάρτηση! Ένα είναι σίγουρο δεν έχει καμία σχέση με την λέξη "φρίκη" κάτι για το οποίο όταν ήμουν μικρή ήμουν σχεδόν σίγουρη (αυτή η σιγουριά μου μερικές φορές είναι απίστευτη!) ενώ καθώς μεγάλωσα κατάλαβα ότι αυτό και όλα τα σχετικά μαγειρικά επιτεύγματα μόνον φρίκη δεν είναι... αντίθετα είναι γαστρονομική απόλαυση άνευ ορίων!
Προς το παρόν, λοιπόν, ας δούμε το σημερινό μας φρικασέ με κοτόπουλο, για να πλησιάζει την αρχική του εκδοχή, που σας το συστήνω άνευ φόβου και πάθους και σας διαβεβαιώνω ότι αν με ακούσετε και το μαγειρέψετε καθόλου δεν θα το μετανιώσετε!!!
6 μπουτάκια κοτόπουλου κομμένα σε κύβους
3 - 4 μαρούλια (απλά ή σγουρά) κομμένα
4 πράσα κομμένα σε ροδέλες (το άσπρο και το πράσινο μέρος)
7-8 φρέσκα κρεμμυδάκια κομμένα σε ροδέλες (το άσπρο και το πράσινο μέρος)
2 μέτρια ή 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 κ.σ. μαϊντανό ψιλοκομμένο
150 ml ελαιόλαδο
1/3 κ.γλ. κόλιανδρο (σκόνη)
Αλάτι & Πιπέρι
Για το αυγολέμονο
2 αυγά μεσαίου μεγέθους
Χυμό από 1 λεμόνι
1 κ.σ. κόρν φλάουρ
1/3 κ.γλ. μουστάρδα (σκόνη)
Αλάτι & Πιπέρι
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το ελαιόλαδο και μόλις ζεσταθεί ρίχνουμε τα κομμάτια του κοτόπουλου και τα ξερά κρεμμύδια.
Τα αφήνουμε να σοταριστούν για 2-3 λεπτά.
Συμπληρώνουμε με νερό ζεστό τόσο όσο να σκεπάζονται τα υλικά και αφήνουμε το φαγητό να βράσει σε σιγανή φωτιά για 20 λεπτά, μέχρι να μειωθεί στο ελάχιστο το νερό.
Ελέγχουμε εάν έχει μαλακώσει το κοτόπουλο (λογικά έχει μαλακώσει γιατί είναι κομμένο σε κύβους κι έτσι δεν χρειάζεται να προσθέσουμε άλλο νερό).
Προσθέτουμε τα λαχανικά (μαρούλι, πράσα, φρέσκα κρεμμυδάκια, μαϊντανό).
Προσθέτουμε, επίσης, αλάτι, πιπέρι και τον κόλιανδρο.
Συμπληρώνουμε τα υγρά ρίχνοντας 1 ποτήρι ζεστό νερό και αφήνουμε το φαγητό να βράσει σε σιγανή φωτιά για 15 λεπτά, έτσι ώστε να είναι μαλακά τα χορταρικά αλλά να μην λιώσουν και να μην εξατμιστεί το ζουμί τους.
Αποσύρουμε το φαγητό από την εστία της κουζίνας.
Ετοιμάζουμε το αυγολέμονο
Σε ένα μπολ, χτυπάμε λίγο τα αυγά με το κόρν φλάουρ, την μουστάρδα και τον χυμό λεμονιού, αλάτι και πιπέρι.
Μόλις το μείγμα αφρίσει προσθέτουμε σιγά-σιγά 6-7 κ.σ. από το ζουμί του φαγητού.
Ρίχνουμε το αυγολέμονο στην κατσαρόλα και ανακινούμε καλά την κατσαρόλα, έτσι ώστε να πάει παντού, αποφεύγοντας να ανακατέψουμε με κουτάλα ή κουτάλι για να μην λιώσουν τα χόρτα.
Ξαναβάζουμε το φαγητό στην εστία της κουζίνας και αφήνουμε να σιγοβράσει για 2-3 λεπτά έτσι ώστε η σάλτσα να γίνει παχύρρευστη.
Αφήνουμε το φαγητό για 5 λεπτά και σερβίρουμε.
