Καλημέρα, καλημέρα! Το φούρνισμα είναι ένας από τους σύγχρονους τρόπους χαλάρωσης κατά κοινή ομολογία των απανταχού ειδικών. Αυτό που κάποια χρόνια ήταν "φυλαγμένο" για την μαμά-νοικοκυρά και όχι την μαμά-εργαζόμενη, τη γιαγιά, τη θεία ή το μάθημα της οικιακής οικονομίας τώρα σε συνδυασμό με μια πιο υγιεινή διατροφή και τα διατροφικά σκάνδαλα που κάθε λίγο και λιγάκι μας ταρακουνούν έχει γίνει ευχαρίστηση, ανάγκη, χαρά και χαλάρωση!
Ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων παρακολουθούν, τώρα πια, εκπομπές μαγειρικής αλλά και τηλεπαιχνίδια σχετικά με τη μαγειρική. Η μαγειρική και η ζαχαροπλαστική ...χαλαρώνει, τονώνει τον εγκέφαλο και απομακρύνει τη νόσο Αλτσχάιμερ, βοηθά στην καλύτερη οργάνωση, δίνει την αίσθηση του ελέγχου μια κατάστασης, της σιγουριάς για το αποτέλεσμα και αποτελεί πια ένα είδος εύκολης απόδρασης από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Το φούρνισμα-ξεφούρνισμα όμως ακόμα περισσότερο... μια και αποτελεί έναν διασκεδαστικό και σίγουρο τρόπο διαχείρισης του άγχους.
Ποιόν δεν χαλαρώνει το ζύμωμα και η αίσθηση μιας μαλακής ζύμης, το άρωμα ενός κέικ, μιας πίτας ή ενός ψωμιού που σιγοψήνεται; Ποιός δεν αισθάνεται ότι έκανε κάτι δημιουργικό όταν βλέπει ένα φουσκωτό, χρυσόξανθο ψωμάκι να στέκεται καμαρωτό-καμαρωτό μέσα στην κατάμαυρη λαμαρίνα φούρνου; Και, ποιός δεν αισθάνεται καλά απολαμβάνοντας κάτι που έχει ψήσει ο ίδιος... γνωρίζοντας μάλιστα τα υλικά που, ο ίδιος, χρησιμοποίησε.
Κι αυτή είναι μόνον η μια όψη του νομίσματος. Υπάρχει και η άλλη... τα φουρνίσματα μας φέρνουν πιο κοντά! Αυτό δεν συμβαίνει μ' εμάς;; Όλους εμάς που γράφουμε ατελείωτες σελίδες με συνταγές; Αυτό δεν συμβαίνει με όλους όσους μαγειρεύουν;
Ποιός μπορεί να αρνηθεί μια φέτα φρεσκοψημένο σπιτικό κέικ, ένα μικρό σταφιδόψωμο ή ένα κομμάτι πίτα; Το ψήσιμο μας φέρνει πιο κοντά και μας βοηθά να κάνουμε φίλους, να αναπτύξουμε σχέσεις καθημερινές πολύτιμες για την ζωή και την ψυχική μας υγεία.
Θα το θέσω απλά... το, μη επαγγελματικό (μια και το επαγγελματικό είναι πηγή έντονου άγχους), ψήσιμο είναι ευεργετικό! Η σπιτική μαγειρική και ζαχαροπλαστική είναι μια προσωπική αλλά και κοινωνική δραστηριότητα που μόνον καλά έχει να μας προσφέρει.
Το άρωμα από τα μικρά αυτά, αλμυρά ψωμάκια, είναι ακριβώς ό,τι ανέφερα πιο πάνω... ευεργετικό, χαλαρωτικό κι απολύτως γαργαλιστικό. Κι όταν η πρώτη μπουκιά φτάσει στο στόμα... γίνονται, απλά, εθισμός για μικρούς και μεγάλους, για το πρωινό, το απογευματινό αλλά και το δείπνο με μια ωραία σαλάτα!
Ψήστε τα και διατηρήστε τα στο ψυγείο! Ζεστάνετέ τα ελαφρά κι απολαύστε τα με κλειστά τα μάτια!
2 φύλλα ζύμης για πίτσα με προζύμι
5-6 φέτες ζαμπόν
5-6 φέτες κασέρι (ή άλλο κίτρινο τυρί)
Σουσάμι για την επιφάνεια
Ψιλοκόβουμε το ζαμπόν και το κασέρι με το multi.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170-180 βαθμούς Κελσίου.
Ανοίγουμε το κάθε ένα φύλλο της ζύμης και το μεγαλώνουμε λίγο με το ρολό ζύμης.
Το κόβουμε σε 5 λωρίδες.
Γεμίζουμε κάθε λωρίδα κατά μήκος της με μερικές κουταλιές από τη γέμιση.
Βρέχουμε λίγο τις άκρες και τυλίγουμε σε ένα μπαστουνάκι.
Το πιέζουμε λίγο για να κλείσει καλά και το κυλάμε με το χέρι μας πίσω-εμπρός έτσι ώστε η γέμιση να ενσωματωθεί με τη ζύμη.
Σχηματίζουμε μια μικρή πλεξούδα και την τοποθετούμε σε λαμαρίνα φούρνου καλυμμένη με αντικολλητικό χαρτί.
Μόλις τελειώσουμε τη διαδικασία, χρησιμοποιώντας ένα πινέλο ζαχαροπλαστικής, βρέχουμε με λίγο νερό όλες τις πλεξούδες.
Πασπαλίζουμε με σουσάμι και βάζουμε στο φούρνο.
Ψήνουμε για 30-40 λεπτά ή μέχρις ότου πάρουν ένα χρυσοκάστανο χρώμα.
Σας εύχομαι ένα όμορφο, νόστιμο και ήρεμο Σαββατοκύριακο!
