Αρωματικές, καλοκαιρινές κροκέτες λαχανικών με ντιπ γιαουρτιού


Καλημέρα! Έχεις αλήθεια σκεφτείς τί είναι το φαγητό;; Είναι τόσο πολλά αυτά που βρίσκονται κρυμμένα σε ένα πιάτο πέρα απ' αυτό που βλέπεις και γεύεσαι! Είναι τα υλικά που κάθε ένα κρύβει τη δική του ιστορία και περιπέτεια παραγωγής μέχρι να φτάσει στον πάγκο της κουζίνας σου κι από κει στην κατσαρόλα ή τον φούρνο.
Είναι η ιστορία και οι εμπειρίες του παραγωγού καθώς και όλα όσα νιώθει όταν η σοδειά του φτάνει απ' άκρη σ' άκρη της χώρας ή όταν αυτή η σοδειά που κρύβει μέσα της προσπάθεια, ελπίδα, αγάπη και μόχθο αλλά και απογοήτευση πολλές φορές όταν αυτή η προσπάθεια καταστρέφεται από κάποια αιτία. Αλλά είναι και... η νοικοκυρά, ο μάγειρας, ο chef που "κρύβονται" πίσω από το κάθε πιάτο που ...στρογγυλοκάθεται στο τραπέζι σου έχουν προσθέσει τα δικά τους "υλικά", συναισθήματα, σκέψεις, φροντίδα για την επιτυχία του. Με άλλα λόγια κάθε πιάτο έχει μια μικρή ή μεγαλύτερη προσωπική ιστορία που το συνοδεύει, που ενισχύει τη γεύση του και της χαρίζει πλούτο και βάθος. 
"Το φαγητό όταν μπλέκει με διηγήσεις και αναμνήσεις παίρνει άλλη διάσταση και γίνεται πολιτισμός" λέει η Μελίσσα Στοίλη κι έχει δίκιο! Πώς νιώθεις κάθε φορά που γεύεσαι κάτι που το έχεις ξαναγευθεί στο παρελθόν; Το έχεις, αλήθεια, σκεφτεί;; Εντάξει η γεύση με την απόλυτη έννοια της λέξης δεν είναι ποτέ εντελώς ίδια αλλά είναι πανομοιότυπη. Μήπως κάθε φορά που γεύεσαι μια μπουκιά από κάποιο αγαπημένο φαγητό, κλείνεις τα μάτια κι ο νους γεμίζει με χρώματα, αρώματα και εικόνες από το παρελθόν; Μήπως στο νου εισβάλλει η νοσταλγία για άλλα, πιο παλιά και περασμένα χρόνια; Μήπως, ακόμα και χωρίς να το έχεις συνειδητοποιήσει, προσπαθείς συχνά να κλείσεις αναμνήσεις σε νοστιμιές που γεύεσαι; Αν ναι τότε συμφωνείς κι εσύ ότι το μαλλί της γριάς, το ψητό καλαμπόκι, η πολύχρωμη χωριάτικη αλλά και τα τηγανιτά κεφτεδάκια, κροκέτες, λουκουμάδες κάθε είδους είναι τόσο νόστιμα όχι μόνον γιατί κρύβουν μέσα τους υπέροχα υλικά αλλά και γιατί σε όλους μας, λίγο ή πολύ, θυμίζουν παιδική ηλικία, θερινά σινεμά, θάλασσα, ποδηλατάδες στη φύση και ...γιαγιά! Έτσι το φαγητό γίνεται πολιτισμός, συνέχεια οικογενειακή, παράδοση μιας χώρας! 
Έτσι κι εγώ, μπροστά σε ένα ταξίδι που είναι πια πολύ κοντά και που δεν ξέρω ποιά θα είναι η εξέλιξή του αισθάνθηκα την ανάγκη να ...γυρίσω νοερά πίσω, στα χρόνια της ξενοιασιάς, εκεί όπου άλλος έφτιαχνε αυτές τις πλούσιες σε λαχανικά, τηγανιτές κολοκυθοκροκέτες (ή κολοκυθοκεφτέδες) για να με πείσει να δοκιμάσω όσα περισσότερα λαχανικά γινόταν βάζοντας μέσα και τυράκι για να με δελεάσει ακόμα περισσότερο! 
Το μεζεδάκι αυτό, που για μένα όπως και για τις μικρές μας τώρα, γινόταν το κύριο γεύμα είναι τρελλά νόστιμο. Μπορεί τώρα πια να έχουμε εξοστρακίσει τα τηγανιτά από την κουζίνα μας δίνοντάς τους τον τίτλο του ανθυγιεινού αλλά παλιά, οι γιαγιάδες μας τα είχαν σε πρώτη ζήτηση. Εξάλλου, τηγανίζοντας με ελαιόλαδο τα πάντα γίνονται λίγο πιο αθώα από άποψη υγείας και με τη δροσερή σάλτσα γιαουρτιού η νοστιμιά γίνεται καράβι για πανέμορφο ταξίδι σε καταγάλανες θάλασσες! :)
Δοκιμάστε κάποιο βραδάκι που θα έχετε καλή παρέα και συνοδέψτε με κρύα μπυρίτσα με ή χωρίς αλκοόλ!
ΥΛΙΚΑ
Για τις κροκέτες
1 μεγάλο κολοκύθι τριμμένο
1 μέτρια πατάτα τριμμένη
1 μέτριο κρεμμύδι τριμμένο
1 μεγάλη ντομάτα ψιλοκομμένη
100 γρ. φέτα θρυμματισμένη (προαιρετικά)
1/2 κ.γλ. βασιλικό
1 κ.γλ. δυόσμο
1 κ.γλ. άνιθο
1/2 κ.γλ. ρίγανη
8-9 κ.σ. φαρίνα που φουσκώνει μόνη της
1 κ.γλ. γλυκιά πάπρικα
Αλάτι & πιπέρι
Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα 
Για τη σάλτσα γιαουρτιού
400 γρ. στραγγιστό γιαούρτι
2 κ.σ. λευκό βαλσαμικό ξίδι
1 σκελίδα σκόρδο πολτοποιημένη (χωρίς τη φύτρα)
1/3 κ.γλ. αλάτι
1 κ.σ. άνηθο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ετοιμάζουμε τη σάλτσα γιαουρτιού
Ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά και διατηρούμε σε κλειστό μπολ στο ψυγείο μέχρι να τη χρησιμοποιήσουμε.
Ετοιμάζουμε τις κροκέτες
Βάζουμε το τριμμένο κολοκύθι σε σουρωτήρι και το αλατίζουμε ελαφρά.
Το αφήνουμε για 1 ώρα στο σουρωτήρι έτσι ώστε να βγάλει τα υγρά του.
Μετά το στύβουμε και το βάζουμε σε ένα μπολ.
Στο μπολ με το κολοκύθι προσθέτουμε την τριμμένη πατάτα, τη ντομάτα, το κρεμμύδι, τη θρυμματισμένη φέτα, τον βασιλικό, τον δυόσμο, τον άνηθο, την πάπρικα και τη ρίγανη.
Ανακατεύουμε καλά, προσθέτουμε τη φαρίνα και ανακατεύουμε και πάλι.
Βάζουμε το ελαιόλαδο σε βαθύ τηγάνι και μόλις ζεσταθεί με ένα κουτάλι της σούπας βάζουμε κουταλιές από το μείγμα μας.
Τηγανίζουμε σε σιγανή προς μέτρια φωτιά μέχρι να πάρουν ένα ωραίο καστανό χρώμα.
Βγάζοντας από το τηγάνι, τοποθετούμε σε απορροφητικό χαρτί για να "φύγει" το περιττό ελαιόλαδο και σερβίρουμε με τη σάλτσα γιαουρτιού.
Καλά να περνάτε!!! :)


Tante Kiki
19 Comments
No