Τάρτα λεμονιού με κρόκο Κοζάνης. Ένα επιδόρπιο της ...τελευταίας στιγμής


Εντάξει, το ξέρω και ξέρω ότι το ξέρετε κι εσείς... είναι να μην κολλήσω κάπου... αν, όμως, κολλήσω... κολλάω για τα καλά!! Για δεύτερη φορά εμφανίζεται μια τάρτα χωρίς ζύμη αν και ...μπορεί να είναι και τούρτα αν μπει σε μικρότερη φόρμα και αποκτήσει λίγο ...ύψος! Το σημαντικό είναι ότι είναι νόστιμη και πολύ αρωματική... είτε ονομαστεί τάρτα είτε ονομαστεί τούρτα. Το δεύτερο είναι ότι είναι ένας ...αυτοσχεδιασμός που κατέληξε σε λατρεία μια και είναι δροσερό, εύκολο και λεμονάτο γλυκάκι.
Η ιστορία ξεκίνησε από μια τούρτα από κείνες που έφτιαχναν και φτιάχνουν γιαγιάδες, μαμάδες, θείες, νονές και πάει λέγοντας και που όσο είμαστε μικροί τις ...ψιλοσνομπάρουμε απλά και μόνον γιατί είμαστε μικροί και θέλουμε την τούρτα σοκολάτας... εκείνη την τούρτα που βλέπουμε να καμαρώνει στολισμένη σαν ...φρεγάτα στη βιτρίνα του διπλανού ζαχαροπλαστείου. Με τα κερασάκια της, την τρούφα της, την περίτεχνη σαντιγύ και τη σκουρόχρωμη κουβερτούρα. Μεγαλώνοντας, αρχίζουν και τρυπώνουν στη ζωή μας εμπειρίες και μαζί μ' αυτές αρώματα, γεύσεις, χρώματα που μας κάνουν να επεξεργαζόμαστε μια γεύση πριν την απορρίψουμε ή την δεχτούμε.
Θυμάμαι έντονα τις τούρτες αυτού του τύπου που έφτιαχνε η θεία μου και που, όταν το κομμάτι έφτανε στο πιάτο και το είχαμε μπροστά μας μαζί με το ασημένιο κουταλάκι (πάντα σε κάποια γιορτή) ο γιος της και ξάδερφός μου πάντα στράβωνε το στόμα του με περιφρόνηση ...πότε γιατί δεν ήταν αρκετά σοκολατένια η κρέμα, άλλοτε γιατί στην σοκολατένια κρέμα υπήρχαν κομματάκια από σπιτικό γλυκό πορτοκάλι κι άλλοτε πάλι γιατί η κρέμα ήταν κρέμα λεμόνι ή πορτοκάλι κι όχι σοκολατένια!! Εγώ πάλι, του έδινα δίκιο αλλά την έτρωγα χωρίς σχόλιο για να μην δυσαρεστήσω την αγαπημένη μου θεία!! Νάμαστε όμως μερικά χρόνια αργότερα...
Κι εκείνος κι εγώ ...δοκιμάζουμε πια πολλές γεύσεις! Οι προτιμήσεις μας διευρύνθηκαν και κρίνουμε πια με άλλα κριτήρια!!! 
Σήμερα, λοιπόν, θα του κρατήσω ένα μεγάλο κομμάτι από την τάρτα που έφτιαξα γιατί, γνωρίζω καλά, θα λατρέψει τη λεμονάτη γεύση και την υπέροχη μοσχοβολιά της!!! Η σαντιγύ μαρέγκας και το καβουρδισμένο αμύγδαλο θα μας ταξιδέψουν αρκετά χρόνια πίσω όπως τότε που μαζευόμασταν όλοι γύρω από χαρούμενα τραπέζια, χωρίς να ...έχει "ταξιδέψει" κανένας, τότε που ...γκρινιάζαμε με το παραμικρό αλλά και γελούσαμε με το παραμικρό!!!!
Τη συνταγή αυτή μου την έδωσε η καλή μου νονά αν και σε μια αρχική μορφή και ήταν ίδια μ' αυτή που έκανε η εν λόγω θεία μου και αδελφή του μπαμπάκα μου (χωρίς, βέβαια, τον κρόκο Κοζάνης). Επειδή όμως παντεσπάνι δεν προλάβαινα να κάνω (αυτό συμβαίνει όταν ξεκινάς να κάνεις το Κυριακάτικο γλυκό στις 11.30 το μεσημέρι και το θέλεις έτοιμο στις 3 ενώ ο φούρνος "τρέχει" να ψήσει το φαγητό!!!), κι επειδή μου έχει δώσει κι άλλη συνταγή (αυτό συμβαίνει όταν σου δίνουν δύο συνταγές!!!) αποφάσισα να αυτοσχεδιάσω αλλά και να ζυγίσω κανονικά τα υλικά (για να μην είναι σε φλιτζάνια!!). 
Δυο συνταγές διαφορετικές μεταξύ τους αλλά ένας αυτοσχεδιασμός που κατέληξε σε μια ελαφριά, λεμονάτη νοστιμιά που μου θύμισε Πάσχα λόγω του ότι το Κυριακάτικο γεύμα περιελάμβανε κατσικάκι αρωματικό!! Μάλλον κάναμε πρόβα για το Πασχαλιάτικο γεύμα... χαχαχα Σας κούρασα όμως με το ταξίδι μου στο χρόνο...πάμε να δούμε τί έκανα;;;

ΥΛΙΚΑ για φόρμα με έλασμα με διάμετρο 24-26 εκ.
Για την κρέμα λεμονιού
600ml νερό
50 ml χυμό λεμονιού
200 γρ. ζάχαρη  
5 κ.σ. κόρν φλάουρ
1 αυγό ελαφρά χτυπημένο με 1 1/2 κ.γλ. κόρν φλάουρ
1 πρέζα κρόκο Κοζάνης σε σκόνη
Ξύσμα από 1 μέτριο λεμόνι
70 γρ. μπισκότα petit beurres (ή digestive ή Μιράντα) θρυμματισμένα
Για την σαντιγύ μαρέγκας
2 κ.γλ. μαρέγκα σε σκόνη + 2 1/2 κ.σ. κρύο νερό (προαιρετικά)*
1 φακελάκι σαντιγύ σε σκόνη + 200 ml γάλα κρύο
1 κ.γλ. ξύσμα λεμονιού
Για την επικάλυψη
70 γρ. θρυμματισμένο αμύγδαλο καβουρδισμένο χωρίς λιπαρή ύλη
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ετοιμάζουμε την κρέμα λεμονιού
Σε ένα μπολ χτυπάμε το αυγό.
Σε ένα άλλο μπολ βάζουμε τα 150ml νερό με το κόρν φλάουρ και τον κρόκο Κοζάνης και ανακατεύουμε μέχρι αυτό να διαλυθεί εντελώς.
Βάζουμε το υπόλοιπο νερό με το χυμό λεμονιού, τη ζάχαρη και το ξύσμα σε μια κατσαρόλα και αφήνουμε το μίγμα σε σιγανή φωτιά να ζεσταθεί χωρίς όμως να βράσει.
Μόλις ζεσταθεί προσθέτουμε και το νερό με το διαλυμένο κόρν φλάουρ και ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να βράσει η κρέμα και να πήξει.
Μόλις πήξει την αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το χτυπημένο αυγό ανακατεύοντας καλά.
Βάζουμε και πάλι την κατσαρόλα στη φωτιά και αφήνουμε την κρέμα να βράσει για 4 λεπτά, έτσι ώστε να βράσει και να αποστειρωθεί το αυγό.
Αποσύρουμε την κρέμα από τη φωτιά και την ρίχνουμε στη φόρμα για να κρυώσει.
Όταν η κρέμα έχει πήξει ελαφρώς ρίχνουμε μέσα τα θρυμματισμένα μπισκότα και ανακατεύουμε προσεκτικά και επιφανειακά.
Βάζουμε τη φόρμα στο ψυγείο για 2-3 ώρες για να παγώσει καλά η κρέμα πριν 
την γαρνίρουμε με τη σαντιγύ και τα αμύγδαλα.
Ετοιμάζουμε την σαντιγύ μαρέγκας
Βάζουμε τη σκόνη μαρέγκας και το κρύο νερό σε ένα μπολ και τα χτυπάμε με το μίξερ χειρός μέχρι να έχουμε μια σφιχτή μαρέγκα.*
Προσθέτουμε και το ξύσμα λεμονιού ανακατεύοντας ελαφρά.
Ύστερα, αδειάζουμε τη σκόνη της σαντιγύ σε μπολ και τη χτυπάμε με το κρύο γάλα έτσι ώστε να έχουμε μια σφιχτή σαντιγύ.
Ανακατεύοντας με μια σπάτουλα σιλικόνης αναμιγνύουμε την μαρέγκα με την σαντιγύ και με ένα οδοντωτό κορνέ γαρνίρουμε την κρέμα λεμονιού.
Τέλος, πασπαλίζουμε με τα θρυμματισμένα και καβουρδισμένα αμύγδαλα.
Βάζουμε στο ψυγείο το γλυκό μέχρι να το σερβίρουμε.
TIPS
* Η μαρέγκα δεν είναι απαραίτητη για την σαντιγύ αν και η νονά μου τη βάζει πάντα, προφανώς για να την κάνει πιο σταθερή.
Προσωπικά, δεν θέλω να χρησιμοποιώ σε γλυκά ψυγείου ωμό αυγό (αν και το ασπράδι είναι ελαφρώς πιο ακίνδυνο από τον κρόκο όσον αφορά στην ύπαρξη της σαλμονέλας). 'Ετσι, χρησιμοποίησα σκόνη μαρέγκας που μου είχαν φέρει από το Βέλγιο. Εάν, λοιπόν, δεν έχουμε σκόνη μαρέγκας υπάρχουν οι εξής λύσεις: 
-- Χρησιμοποιούμε ασπράδι παστεριωμένου αυγού.
-- Χρησιμοποιούμε  ασπράδι αυγού μόνον εάν είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
-- Κάνουμε την  ιταλική μαρέγκα που χρησιμοποιείται σε mousse, βουτυρόκρεμες, παγωτά και κρέμες χαρίζοντάς τους μια εξαιρετική υφή γιατί η συγκεκριμένη μαρέγκα γίνεται όταν ρίχνουμε σιρόπι καυτό στα χτυπημένα ασπράδια.
-- Δεν χρησιμοποιούμε καθόλου αυγό στη σαντιγύ.
Tante Kiki
25 Comments
No