Στην Πύλη των Βουνών αλλά και στα Μετέωρα


Καλησπέρα σας! Σήμερα πάμε να τελειώσουμε εκείνη την μικρή περιήγηση στην περιοχή των Τρικάλων; Γιατί πάντα μια, έστω, σύντομη απόδραση από την καθημερινότητα σε μέρη όπου η φύση είναι όχι απλά όμορφη αλλά επιβλητικά όμορφη ξεκουράζει, χαλαρώνει και χαρίζει ενέργεια δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για περισσότερη όρεξη για δουλειά.
Φεύγοντας από τα Τρίκαλα παίρνουμε το δρόμο για Πύλη, Ελάτη και Περτούλι.
Στα 18 χιλιόμετρα βρίσκεται το χωριό Πύλη, με υψόμετρο 230 μέτρα, είναι ένα από τα πολύ γραφικά χωριά του νομού Τρικάλων. Το όνομά του υποδηλώνει το κομβικό σημείο όπου τελειώνουν τα βουνά και αρχίζει η πεδιάδα ή το αντίστροφο που τελειώνει η πεδιάδα και βρίσκεται η είσοδος προς τα ορεινά χωριά της Πίνδου. Παλιότερα το χωριό λεγόταν Πόρτα.  Στην άκρη του χωριού κυλάει ο ποταμός Πορταϊκός. Σε 1 χιλιόμετρο προς τα δυτικά της Πύλης, βρίσκεται ένα από τα πιο όμορφα τοξωτά γεφύρια, το πέτρινο γεφύρι της Πόρτα Παναγιάς. Χτίστηκε το 1514, από τον Άγιο Βησσαρίωνα, που είναι πολιούχος της Πύλης και των Τρικάλων. Είναι το δεύτερο σε μέγεθος μονότοξο γεφύρι της Θεσσαλίας με μήκος 67 μέτρα (περίπου). Ο ποταμός κυλάει δίπλα στο δρόμο και η θέα είναι υπέροχη. Η φύση  είναι μοναδικής ομορφιάς και μπορεί κανείς να την επισκεφθεί άνετα χάρη στο πάρκινγκ που υπάρχει αλλά και σε ένα καφέ μπαρ για να απολαύσει κανείς τον καφέ του μέσα στην ηρεμία.
Κατευθυνόμενοι προς την αντίθετη πλευρά από την Πύλη και σε μόλις 20 χιλιόμετρα από τα Τρίκαλα αντικρίζουμε την επιβλητικότητα της φύσης σε όλο της το μεγαλείο στο σύμπλεγμα των ογκολίθων των Μετεώρων. Σχηματίστηκαν, αιώνες πριν, από τη διάβρωση μιας μεγάλης μάζας από πέτρες, άμμο και λάσπη όταν τα νερά της Θεσσαλικής λιμνοθάλασσας χυθήκαν στο Αιγαίο. Εδώ υπάρχει το μεγαλύτερο μοναστηριακό συγκρότημα της Ελλάδας μετά το Άγιο Όρος. Έξι μοναστήρια παραμένουν ακόμα σε λειτουργία τα οποία από το 1988 συγκαταλέγονται στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Οι σκουρόχρωμοι, γκρίζει βράχοι από ψαμμίτη υψώνονται έξω από την Καλαμπάκα και κοντά στα πρώτα υψώματα της Πίνδου και των Χασίων.
Το όνομα "Μετέωρα" αποδίδεται στον κτήτορα της μονής Μεγάλου Μετεώρου, τον Άγιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, που ονόμασε "Μετέωρο" τον "Πλατύ Λίθο" στον οποίο ανέβηκε πρώτη φορά το 1344.
Οι ογκόλιθοι αυτοί υπήρξε το καταφύγιο ασκητών και ερημιτών του 11ου αιώνα.
Κατά την Τουρκοκρατία, τα Μετέωρα λόγω της μορφολογίας της πρόσφεραν ιδανικό καταφύγιο για τους μοναχούς όπου διέσωσαν μνημεία του πολιτισμού και έργα μεταβυζαντινής τέχνης. Στις αρχές του 19ου αιώνα πολλά μοναστήρια λεηλατήθηκαν από το στρατό του Αλή Πασά. 
Οι μονές επικοινωνούσαν και ανεφοδιάζονταν για μεγάλο χρονικό διάστημα με ανεμόσκαλες, σχοινιά, τροχαλίες, καλάθια αλλά και αυτοσχέδια μικρά τελεφερίκ.
Αργότερα, στη δεκαετία του 1920 λαξεύτηκαν σκάλες στις πλαγιές, σήραγγες στους βράχους και πέτρινα γεφύρια που ενώνουν τους βράχους των μοναστηριών με το δρόμο.
Σήμερα έξι είναι οι επισκέψιμες μονές
Η Μονή του Αγίου Νικολάου του Αναπαυσά
Η Μονή Ρουσάνου
Η Μονή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος ή "Μεγάλο Μετέωρο"
Η Μονή των Αγίων Πάντων ή Μονή Βαρλαάμ
Η Μονή Αγίας Τριάδος  και
Η Μονή Αγίου Στεφάνου που είναι και η μόνη γυναικεία
Καλό σας βράδυ κι αύριο με συνταγούλα! -:)) 
Tante Kiki
6 Comments
No