Μυζήθρα σπιτική σε μισή ώρα


Καλησπέρα! Το ότι πηγαίνω σε κάποιο σεμινάριο στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή με το όνομα "Μεσογειακό κελάρι" είναι ήδη γνωστό, τουλάχιστον σε όσους διαβάζουν συχνά το "Tante Kiki". Το ότι λατρεύω τα όσα μαθαίνουμε να φτιάχνουμε είναι φυσικό (γιατί άλλωστε να πηγαίνω;;;;). Τώρα ξέρω, θα σκέφτεστε... "καλά, τί την έπιασε και μας τα γράφει όλα αυτά;;;;" Θα σας εξηγήσω αμέσως μιας και είμαι καλή ...μαθήτρια (ελπίζω να συμφωνεί και η Σούλα, η υπέροχη εκπαιδεύτριά μας που με εντυπωσιάζει με τις γνώσεις της, θεωρητικές και πρακτικές). 

Κάποιες εβδομάδες πριν φτιάξαμε σπιτική μυζήθρα! Οκ, γνωρίζω πολύ καλά ότι για τις γιαγιάδες μας αυτές ήταν πρακτικές καθημερινές επειδή έπρεπε να γεμίσουν τα κελάρια των σπιτιών τους με προϊόντα που προέρχονταν από τις πρώτες ύλες που είχε στη διάθεσή της η ίδια η οικογένεια. Όμως, μετά την, κακώς εννοούμενη, γυναικεία χειραφέτηση της γενιάς των μαμάδων μας που ασχολήθηκαν κυρίως με εργασία εκτός σπιτιού, όλες αυτές οι πρακτικές σταμάτησαν να περνούν από γενιά σε γενιά.  Έτσι, τώρα που, λίγο εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης, λίγο για λόγους υγείας (χαλάρωση από το στρες, μείωση κάποιων ασθενειών και βελτίωση της ποιότητας ζωής), λίγο εξ αιτίας του "κορεσμού" των γυναικών από την εργασία και την καριερίστικη νοοτροπία, η μόδα άγγιξε και πάλι τα χειροποιήματα (στην Αμερική, το πλέξιμο είναι πια μόδα αντιστρές), αλλά και τη σπιτική κουζίνα,  όλες αυτές τις παραδοσιακές τεχνικές που, κάποτε, είχαν μεγάλη σημασία... απέκτησαν και πάλι μια θέση στην εκτίμησή μας. 
Θυμάμαι όταν ήμουν φοιτήτρια κι έλεγα ότι κεντούσα ή έπλεκα (γιατί για να πω την αλήθεια μαγείρευα ελάχιστα τότε... μετά ...πορώθηκα χαχαχα) πολλές συμφοιτήτριές μου με αντιμετώπιζαν γελώντας. Τώρα πια αυτό δεν υπάρχει! Ευτυχώς, πολλές γυναίκες που νόμιζαν ότι "χειραφέτηση" σημαίνει μόνον καριέρα και τσιγάρο αλλά όχι μαγειρική, δημιουργία με τα χέρια ή ενασχόληση με την οικογένεια, συνειδητοποίησαν ότι ...όλα χρειάζονται κι ότι ένας καθαρά προσωπικός συνδυασμός είναι απαραίτητος  για την ψυχική μας ισορροπία και πληρότητα!
Προσωπικά, όταν ασχολούμαι με όλα όσα θέλω κι αγαπώ, νιώθω ελεύθερη και χαρούμενη. Μπορώ να παλέψω καλύτερα τα προβλήματα της καθημερινότητας, δεν έχω ταμπού και στεγανά που εμποδίζουν την ...εξέλιξή μου σαν προσωπικότητα! Κι αυτό είναι σημαντικό για να δώσουμε στα νέα παιδιά μια καλύτερη νοοτροπία που θα φέρει μια καλύτερη κοινωνία!
Ωωωωωχχχχ! τώρα άρχισα τις κοινωνιολογικές αναλύσεις!!!!!!! Εντάξει, το ξέρω το έχω αυτό το  ελάττωμα, εξ άλλου ...καθηγήτρια είμαι και μάλιστα φιλόλογος (δεν παίζει ρόλο που είμαι της γαλλικής φιλολογίας ξέρετε, το μικρόβιο είναι ίδιο για όλες τις γλώσσες -:))))))
Συμμαζεύομαι και ξαναγυρίζω στη σπιτική μυζήθρα και τη συνταγή της. 
Λοιπόν, έχετε ένα μπουκάλι γάλα πλήρες (δεν πειράζει που είναι παστεριωμένο ή και υψηλής παστερίωσης, ακόμη και ληγμένο...); Εάν ναι, μην το πετάτεεεεε κι αν θέλετε μυζήθρα μην το πίνετεεεεε! Θα το κάνουμε μυζήθρα και τη μυζήθρα... μεζεδάκια!!!
ΥΛΙΚΑ
[Α]   1 λίτρο γάλα πλήρες (ή όσο μας περισσεύει ή έληξε)
       3 κ.σ. χυμό λεμονιού
              ή
[Β]   1 λίτρο γάλα 1.5% λιπαρά
       3 κ.σ. χυμό λεμονιού
      3/4 φλ.τσ. κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά (για να αυξήσουμε τα λιπαρά του γάλακτος)
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Σε μια κατσαρόλα, βράζουμε το γάλα μέχρι να κοχλάσει.
Το κατεβάζουμε από τη φωτιά για να πέσει η θερμοκρασία γύρω στους 70 βαθμούς Κελσίου.
Ελέγχουμε τη θερμοκρασία με θερμόμετρο (εάν έχουμε). 
Εάν δεν έχουμε θερμόμετρο, μετρούμε 5 λεπτά από την στιγμή που κατεβάσαμε το γάλα από τη φωτιά (μέχρι 3 λίτρα ο πρακτικός αυτός τρόπος ισχύει και η θερμοκρασία του γάλακτος είναι γύρω στους 70 βαθμούς Κελσίου, 5 λεπτά αφότου το αποσύρουμε από τη φωτιά, μετά τον βρασμό).
Προσθέτουμε τις 3 κουταλιές χυμό λεμονιού και ξαναβάζουμε σε σιγανή φωτιά, ανακατεύοντας απαλά με ένα κουτάλι.
Μόλις το γάλα αρχίσει να κάνει κόκκους σταματούμε το ανακάτεμα και αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά.
Το γάλα γεμίζει με κόκκους κι επάνω μένει μόνον ο ορός του.
Με μια τρυπητή κουτάλα, βγάζουμε τους κόκκους και τους βάζουμε σε τουλπάνι να στραγγίσουν για 15 λεπτά.
Προσωπικά, την έβαλα σ' ένα απλό σουρωτήρι γιατί δεν είχα τουλπάνι.
Ύστερα, αδειάζουμε τη μυζήθρα σε ένα μπολ.
Η μυζήθρα μας είναι ανάλατη και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μελοπιτάκια ή διάφορα άλλα γλυκίσματα.
Εάν την θέλουμε αλμυρή, την αλατίζουμε με όσο αλάτι θέλουμε και την χρησιμοποιούμε για μεζέδες όπως οι παρακάτω τυρομπαλίτσες.
ΥΛΙΚΑ
Αλατισμένη μυζήθρα
Πάστα ελιάς
Ρίγανη
Φρέσκο μαϊντανό 
Τρίχρωμο πιπέρι
Φρέσκο άνηθο
Αγνό παρθένο ελαιόλαδο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Με μαϊντανό
Ανακατεύουμε τη μυζήθρα με ρίγανη, λίγη πάστα ελιάς και μαϊντανό και πλάθουμε μικρές μπαλίτσες.
Βάζουμε σε ένα μπολ, ψιλοκομμένο μαϊντανό και κυλούμε μέσα σ' αυτόν τις μικρές τυρομπαλίτσες.
Με άνηθο
Ανακατεύουμε τη μυζήθρα με ψιλοκομμένο άνηθο και τρίχρωμο πιπέρι.
Ύστερα, σε ένα μπολ βάζουμε ψιλοκομμένο άνηθο και κυλούμε σ' αυτόν τις τυρομπαλίτσες.
Βάζουμε τις μπαλίτσες του μαϊντανού σε ένα βάζο με φαρδύ στόμιο και τις μπαλίτσες του άνηθου σε ένα άλλο και τα γεμίζουμε με ελαιόλαδο (φυσικά, μπορούμε να τις βάλουμε και στο ίδιο βάζο).
Διατηρείται στο ψυγείο για 1 εβδομάδα.
Οι τυρομπαλίτσες είναι εξαιρετικός μεζές. 
Επίσης, οι τυρομπαλίτσες μαϊντανού και το λάδι τους είναι ιδανική παρέα για ντοματοσαλάτα ή χωριάτικη και οι τυρομπαλίτσες άνηθου με το λάδι τους είναι ιδανικές για μαρουλοσαλάτα.
Tante Kiki
15 Comments
No