Φιλέτο παγκάσιου με κάπαρη και λαχανικά


Άπλωσα το χέρι διστακτικά... ο νους και πάλι γεμάτος αμφιβολία. Μπορώ ή μήπως όχι και πάλι; Αλλά γιατί όχι;; Κάποτε μεγαλώνουμε με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό! Κι εγώ μεγάλωσα πια! Δεν θα έπρεπε οι μεγάλοι να έχουν τέτοια στεγανά... αυτό δεν ισχυρίζομαι και στα μικρά; 
Τράβηξα το χέρι πίσω, αλλά έμεινα εκεί ακίνητη με το βλέμμα καρφωμένο στον πάγκο! Πήρα μια βαθιά ανάσα... προάγγελος και ταυτόχρονα εξερεύνηση της ...κατάστασης!
Εντάξει... μυρίζει, μυρίζει θάλασσα ή μήπως απλά ...ψαρίλα; Εγώ το λέω ψαρίλα ...οι άλλοι το λένε θάλασσα! "Αλλά πάλι κι αυτό σε πειράζει;" αναρωτήθηκα ελαφρώς ενοχλημένη! Κατευθύνθηκα προς την προθήκη με τα κατεψυγμένα... αυτά συνήθως δεν έχουν έντονη μυρωδιά!!!! Αλλά, πάλι να... ζεις στην Ελλάδα και να τρως κατεψυγμένα από το Βιετνάμ... ανισορροπία μου ...φαίνεται! Κι αμέσως, ο άλλος μου εαυτός... (ναι, αυτός που πάντα μας δικαιολογεί και μας κανακεύει) έχοντας έτοιμη την απάντηση... "εντάξει δεν είσαι και στην Πέραμο, καλοκαίρι οπότε ...κάντο... τί το σκέφτεσαι!!!"
"Θα το πάρω!" κατέληξα "Κάποτε πρέπει να αρχίσω να αρχίσω να τρώω περισσότερα ψάρια έστω κι αυτά είναι κατεψυγμένα και μάλιστα από θάλασσες που τους αφαιρούν μεγάλο μέρος από τη νοστιμιά τους αλλά και την ...ενοχλητική (για μένα) μυρωδιά τους!!!!!!!!!
Μ' αυτές τις σκέψεις κατά νου, στεκόμουν για ένα δεκάλεπτο ανάμεσα στην γεμάτη φρέσκα ψάρια προθήκη και το ψυγείο με τα κατεψυγμένα! Τελικά η λογική δεν υπερίσχυσε κι εγώ αγόρασα μια σιελ σακουλίτσα με κατεψυγμένο παγκάσιο, ένα ψάρι που δεν είχα ποτέ δοκιμάσει (όπως και τόσα άλλα, φυσικά!) με την ελπίδα ότι θα καταφέρω να το φάω ή έστω να το δοκιμάσω!
Θυμήθηκα εποχές στη Γαλλία που έτρωγα άνετα τα "άνοστα" ωκεανόψαρα ειδικά εκείνα τα ανάμικτα τηγανιτά που δεν είχαν και πολύ γεύση κι ακόμα περισσότερο δεν είχαν καθόλου μυρωδιά θάλασσας! Τότε που ο πατέρας μου έλεγε ότι δεν ήξερα να φάω ψάρια αν και γεννημένη σε πόλη με θάλασσα κι εγώ το καταλάβαινα με τη λογική αλλά όχι με τη γεύση που δεν συμφωνούσε καθόλου μαζί του!!
Πάντως τον παγκάσιο τον πήρα... τα φιλετάκια μαγειρεύτηκαν με λαχανικά όπου στην αρχική συνταγή προστέθηκε και πιπεριά με την ελπίδα να καλύψει οτιδήποτε δυσάρεστο... από γεύση ή μυρωδιά!
Υπερβολική που είμαι όμως μερικές φορές!!! Ναι, ο παγκάσιος μαγειρεύτηκε, φωτογραφίστηκε και η στιγμή για την πρώτη μπουκιά έφτασε... το πηρούνι ταξίδεψε μέχρι το πιάτο και προσγειώθηκε στο φιλέτο ψαριού που περίμενε ανυπόμονα την αντίδρασή μου! Νόστιμο... η πρώτη σκέψη!! Μια χαρά μου φάνηκε! Οκ, οκ... χωρίς έντονη γεύση... φαίνεται ότι δεν είναι μεσογειακό αλλά η κάπαρη και τα λαχανικά του χάρισαν μια πολύ νόστιμη προσωπικότητα και το φιλέτο έγινε, κυριολεκτικά, λουκούμι! 
Αν, λοιπόν, σας αρέσουν τα ψάρια μπορείτε κι εσείς να επιλέξετε φιλέτο από κάποιο ψάρι που αγαπάτε (παγκάσιο, γλώσσα, πέρκα, ξιφία) και να το μαγειρέψετε έτσι όπως θα διαβάσετε αμέσως μετά... αξίζει!!
Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα!! :)
ΥΛΙΚΑ
2 φιλέτα παγκάσιου 
1 μεγάλο κρεμμύδι (κατά προτίμηση κόκκινο), σε φέτες
1/2 πράσινη πιπεριά (κέρατο), σε καρεδάκια
1/2 κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης, σε καρεδάκια
2 κ.σ. κάπαρη ξαλμυρισμένη και πλυμένη
5 κ.σ. ελαιόλαδο + 4 για το ψήσιμο των ψαριών
Αλάτι - Πιπέρι - ξερή ρίγανη
1/3 κ.σ. φρέσκο θυμάρι (ή λίγο ξερό), ψιλοκομμένο
1 κ.σ. φρέσκια ρίγανη, ψιλοκομμένη 
1 κ.σ. μαϊντανό ψιλοκομμένο
200 ml λευκό κρασί
Χυμό από 1/2 λεμόνι
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Πλένουμε τα ψάρια.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου, στον αέρα.
Καλύπτουμε ένα ταψί με αντικολλητικό χαρτί και ρίχνουμε τις 2 κ.σ. ελαιόλαδο.
Βάζουμε τα φιλέτα των ψαριών, τα περιχύνουμε με άλλες 2 κ.σ. ελαιόλαδο, πασπαλίζουμε με την ξερή ρίγανη, αλάτι και πιπέρι.
Καλύπτουμε το ταψί με αλουμινόχαρτο.
Βάζουμε στο φούρνο και ψήνουμε για 25 λεπτά.
Αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και ψήνουμε τα ψάρια για άλλα 25 λεπτά (μπορούμε αν θέλουμε να γυρίσουμε τα ψάρια αλλά δεν είναι απαραίτητο).
Εν τω μεταξύ, ετοιμάζουμε τη σάλτσα κάπαρης.
Βάζουμε τις 5 κ.σ. ελαιόλαδο σε αντικολλητικό τηγάνι και μόλις ζεσταθεί προσθέτουμε το κρεμμύδι και τις δύο πιπεριές.
Αφήνουμε τα λαχανικά να σωταριστούν μέχρι να μαραθούν ελαφρώς και μετά προσθέτουμε την κάπαρη, τη φρέσκια ρίγανη, το μαϊντανό και το φρέσκο θυμάρι.
Τα γυρίζουμε μια-δυό φορές με ξύλινη κουτάλα και μετά προσθέτουμε το λευκό κρασί και το χυμό του λεμονιού.
Αφήνουμε τα λαχανικά να σιγοβράσουν για 5-6 λεπτά.
Ύστερα, βάζουμε μέσα και τα φιλέτα των ψαριών και τα αφήνουμε να σιγοβράσουν μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά τους και να μείνουν με το λάδι τους.
Σερβίρουμε με ξύσμα λεμονιού και τη σάλτσα κάπαρης.

Tante Kiki
32 Comments
No