Mousse με βύσσινο και σοκολάτα κι ο άγιος Βαλεντίνος



Καλημέρα! Εεεεε, ναι λοιπόν! Ο πιο αμβισβητήσιμος άγιος χτυπάει την πόρτα μας. Κατ' άλλους εμπορικός, κατ' άλλους άγιος που τον τιμάμε, κατ' άλλους "εδώ ο κόσμος χάνεται κι εμείς με τον άγιο Βαλεντίνο ασχολούμαστε". Εντάξει, συμφωνώ με όλους. Είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες, ένας ξενόφερτος και πολύ εμπορικός άγιος (αρκεί να διαθέτεις έστω και μερικά ευρώ για κάποιο δώρο) μέσα σε μια ταραγμένη για τη χώρα μας εποχή με χίλια δυο άλλα προβλήματα να χοροπηδούν γύρω μας ΑΛΛΑ... είναι και μια μέρα που εξ αιτίας του μπορεί να βρούμε λίγο χρόνο να σταματήσουμε το "τρέξιμο" και να κοιτάξουμε γύρω μας! Να δούμε όσους αγαπάμε κι όχι μόνον το έτερον μας ήμισυ και να ξαναθυμηθούμε τί νιώθουμε πέρα και μακριά απ' όλα όσα μας αγχώνουν.
Εντάξει, λοιπόν! Ας το γιορτάσουμε! Εξάλλου, τί θέλει ο άνθρωπος για να γιορτάσει μια τέτοια μέρα; Λίγη ηρεμία  κι ένα απλό γεύμα! Γιατί είναι πασίγνωστο ότι ο έρωτας  περνάει από το στομάχι!
Τώρα ξέρω... εσύ που δουλεύεις σκέφτεσαι... "Μα τί λέει;; Θα γυρίσω στις 5 από τη δουλειά και θα αρχίσω τα μαγειρέματα! Πιάσε κατσαρόλες, βάλε κουτάλες, πρόσθεσε μπαχαρικά, να και οι μυρωδιές... ξεθεώθηκα και το μόνο που θα θέλω είναι να κοιμηθώ."
Κι όμως! Δεν χρειάζεται να μαγειρέψεις κάτι πολύπλοκο... άστο αυτό για καμιά Κυριακή,  ούτε χρειάζεται το φαγητό είναι αστακός, καραβίδες ή φουά γκρα ...κι ένα κοτοπουλάκι ή μια μακαρονάδα, αν είστε της Ιταλικής σχολής, μια χαρά κάνουν τη δουλειά τους. Να και στο τέλος κι ένα γλυκάκι... και το δείπνο ...τέλειο! 
Όσο για μένα... δεν μπορώ παρά να είμαι ειλικρινής και να πω ότι δεν βρίσκω κάτι το ιδιαίτερο στη συγκεκριμένη γιορτή πέρα από μια διάθεση για να ξεφύγεις από την καθημερινότητα και ειδικά όταν είσαι στην εφηβεία! Μπορεί, βέβαια, να μη γιορτάζω αλλά... μια ανάρτηση θα την κάνω... μην είμαστε και εντελώς εκτός κλίματος! Εκεί που σκεφτόμουν τί και πώς... μια εικόνα πέρασε από μπροστά μου! Μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις δεν λένε; Εεεεε, η δική μου μπορεί να μην ήτανε χίλιες λέξεις αλλά ήταν αρκετή για να με στείλει ...όχι αδιάβαστη αλλά στην κουζίνα. 
Ένα μικρό, χάρτινο κουτί, λίγα κατακόκκινα φιλάκια, μια κουταλιά μαγική σκόνη, μια μικρή καφετιά λιχουδιά κι ένα προϊόν της τεχνολογίας ...έτσι για να... προσγειωθούμε. Και ο χρόνος; Μόνον 10 λεπτά για μιαν αέρινη νοστιμιά που τα έχει όλα... μα όλα! Σοκολατένιος πειρασμός, φρουτένια, υπόξινη γεύση και ανάλαφρη σαντιγύ σε μια λίγο πιο αέρινη εκδοχή του γνωστού black forest. Δοκιμάστε το και θα σας ενθουσιάσει και ...φυσικά... ποιός είπε ότι είναι μόνον για τη συγκεκριμένη μέρα;;; Όχι πάντως εγώ!


ΥΛΙΚΑ για 2 άτομα
  • 250 ml κρέμα γάλακτος
  • 4 κ.σ. τρούφα ή κουβερτούρα τριμμένη στον τρίφτη
  • 4 κ.σ. ζάχαρη άχνη
  • 150 γρ. βύσσινα κομπόστα
  • 2 κ.σ. σιρόπι βύσσινου

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
  1. Βάζουμε τα βύσσινα σε ένα σουρωτήρι για να στραγγίσουν καλά από το ζουμί τους και τα κόβουμε στη μέση.
  2. Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος με την ζάχαρη άχνη σε σφιχτή σαντιγύ. Αναμιγνύουμε τη σαντιγύ με τα βύσινα και γεμίζουμε κατά το 1/3 δύο ποτήρια.
  3. Πασπαλίζουμε με την τρούφα και βάζουμε ξανά σαντιγύ.
  4. Περιχύνουμε με το σιρόπι βύσσινου.

Tante Kiki
34 Comments
No